350. (7. ) De sancto Aegidio.

1. Alme confessor meriti potentis, Gratiae templum supereminentis, Sume devotae tibi vota mentis Aure benigna.

2. Quae quidem, semper quoniam petenti Larga blanditur gremio patenti, Si tamen digne petat, est frequenti Supplice digna.

3. Flore sub primae tenerae iuventae, De novo factus senior repente, Luce virtutum satis evidente Enituisti.

4. Dum genus celsum celebremque fundum Iussa contemnens Domini secundum, Mira res ! mundo superando mundum Terga dedisti.

5. Tu comes verus Domini sequelae, Qui dator reddis celeris medelae Luminum caecis decus et loquelae Munera mutis.

6. Tu pio transfers animo petitus Naufragas mentes, opifex peritus, Pacis ad portum veniaeque litus, Aura salutis.

7. Hinc, quod ut sanctus merito colaris, Quod Deo dignus, quod et assequaris, Quidquid excelsum Dominum precaris, Claret ubique.

8. Ergo pro nobis, pie pastor, ora, Nos ut extrema facias in hora Horrida longe positos ab ora Partis inique.