Guido de Basochis, Cantor Catalaunensis, d. 1203.

 344. (1. ) De Nativitate Domini.

 345. (2. ) In Circumcisione Domini

 346. (3. ) In Circumcisione Domini.

 347. (4. ) In Epiphania Domini.

 348. (5. ) De Beata Maria V.

 349. (6. ) De Beata Maria V.

 350. (7. ) De sancto Aegidio.

 351. (8. ) De sancto Aegidio.

 352. (9. ) De sancto Aegidio.

 353. (10. ) De s. Iohanne Baptista.

 354. (11. ) De sancto Lupentio.

 355. (12. ) De sancto Lupentio.

 356. (13. ) De sancto Remigio.

 357. (14. ) De ss. Rufino et Valerio.

 359. (16. ) De s. Thoma Cantuariensi.

 360. (17. ) De s. Thoma Cantuariensi.

 361. (18. ) Recta monentem sequendum.

 362. (19. ) De Bono Mortis.

361. (18. ) Recta monentem sequendum.

1. Quisquis consilia

recta monentis, Perverse prohibet

lumina mentis; Est ergo funditus

qui sapientis Contemnit stolidus

iussa medentis.

2. Nolentem medici

iussa subire Infirmum merito

constat obire, Sic, qui consilium

spernit inire, Censetur pariter

iure perire.

3. Talem me fateor

ergo fuisse, Qui te sustinui

deseruisse, Infirmus medico

terga dedisse, Qui vere poteras

consuluisse.

4. Tu me consilii

luce serenus, Dives cuius eram

mentis egenus, Castigando tuis

doctor amoenus Certabas monitis

reddere foenus.

5. Hi virtutis erant

fortia tela, Quorum zelus erat

absque querela, Vitae naufragiis

prospera vela, Morum vulneribus

apta medela.

6. Sed ventis tribuens

haec vagabundis Digne nostra caret

cymba secundis, Quam contra variis

atque profundis Fortunae pelagus

militat undis.

7. Iam succurre meis,

obsecro, spebus Sacris autidoto

de speciebus, Sic sint laeta tuis

tempora rebus Et multis faveat

vita diebus.