Familiaria quaedam colloquia beati Francisci.

 COLLOQUIUM I.

 COLLOQUIUM II.

 COLLOQUIUM III. Superflua aedificia non decere fratres minores.

 COLLOQUIUM IV. Bonorum omnium laudem in Deum referendam.

 COLLOQUIUM V. Dei fatuos potiores mundi sapientibus.

 COLLOQUIUM VI.

 COLLOQUIUM VII.

 COLLOQUIUM VIII.

 COLLOQUIUM IX.

 COLLOQUIUM X.

 COLLOQUIUM XI. Dei servos quo sanctiores, eo humiliores.

 COLLOQUIUM XII.

 COLLOQUIUM XIII.

 COLLOQUIUM XIV.

 COLLOQUIUM XV. Quales deceat esse, qui litteris et studio incumbunt.

 COLLOQUIUM XVI.

 COLLOQUIUM XVII. Plura pro temporum ratione toleranda.

 COLLOQUIUM XVIII.

 COLLOQUIUM XIX.

 COLLOQUIUM XX.

 COLLOQUIUM XXI. Magnam decere minores in adversis patientiam.

 COLLOQUIUM XXII. Religiosum nullatenus sacrum obedientiae jugum excutere debere.

 COLLOQUIUM XXIII. Dei beneficiorum gratam habendam memoriam.

 COLLOQUIUM XXIV.

 COLLOQUIUM XXV.

 COLLOQUIUM XXVI.

 COLLOQUIUM XXVII. Daemones nostra laetitia tristari.

 COLLOQUIUM XXVIII. Tentationes ad majorem permitti profectum.

 COLLOQUIUM XXIX. Orationem Dominicam omnium maxime salutarem.

 COLLOQUIUM XXX. Daemones faciliter effugari.

 COLLOQUIUM XXXI. De eodem, et diabolum hominum corde indurare.

 COLLOQUIUM XXXII.

 COLLOQUIUM XXXIII. Pauca hic toleranda, ut bonis perfruamur aeternis.

 COLLOQUIUM XXXIV. Lenitate duritiam et murmur aliorum vincendum.

 COLLOQUIUM XXXV. Subditi inobedientiam a diabolo provenire.

 COLLOQUIUM XXXVI. Nullatenus mentiendum aut fratrem scandalizandum.

 COLLOQUIUM XXXVII. Deo gratum esse minorum fovere religionem, et in evangelio eam esse praedictam.

 COLLOQUIUM XXXVIII.

 COLLOQUIUM XXXIX.

 COLLOQUIUM XL. Verum obedientem mortuo assimilari.

 COLLOQUIUM XLI. Quam pretiosus paupertatis thesaurus.

COLLOQUIUM VIII.

Praelatos dedecere ventri indulgere aut lautis uti cibis.

Unus ex sociis eum interrogavit, cur non mitius secum ageret et corpus tenellum et poenitentiae rigore paene mortuum tanta rigiditate et abstinentia affligeret, rogavitque, ut deinceps permitteret meliora cibaria sibi praeparari. Ad quem vere poenitens et praelatorum exemplum ait: " Bene fateor, frater, quod corpori meo plura necessaria sunt, ,, nec omnia, quibus indiget, semper illi ministro. Memini namque me positum a Domino in multorum formam et exemplum. Nolo ergo lautioribus nec abundantioribus cibis uti, sed paucis et pauperculis vesci, et in omnibus, quae ad vitain opus sunt, iis solummodo gaudeo et delector, quae sanctam redolent paupertatem; alia vero quaecunque sumptuosa et delicata penitus abhorreo.