COLLOQUIUM XXX. Daemones faciliter effugari.

Fratrem quemdam, Angelum nomine, malos angelos valde timuisse propter horribilem, quam cum illis habuit, pugnam audivit. Qui a sancto patre vocatus ita se rem habere confessus est, imo et socium nocturnum a patre petivit, qui secum in cellula dormiret; timores enim nocturnos majores et molestiores affirmabat esse diurnis. Cui beatus pater: " Eja timide, quid imbecilles et infirmos hostes vereris, quorum vires et potestatem Deum penes esse optime nosti? Quod ut experiaris, te jubeo, ut montis hujus vicini altiora cacumina ascendas solus hac nocte et alta voce dicas: Superbi daemones, omnes venite ad me modo et, quidquid poteritis, mihi facite et in me vestrum exercete furorem. " Quod ut ille humiliter fecit, nec ullus daemon accessit, et omnem deinceps depulit metum.