COLLOQUIUM XII.

Omnia bona sanctorum a Deo provenire in eumque esse referenda.

Beatus frater Massaeus, unus ex beati patris discipulis, secum haesitans et fluctuans, an ex honore, quo virum Dei cuncti populi et principes prosequebantur, aliquantisper superbiret, et humilitatis paternae experientiam faciens exeuntem e silva quadam, in qua per aliquot dies oravit, magna hominum multitudine comitatum magna voce veluti admirabundus interrogavit: Unde hoc tibi? unde hoc tibi? unde hoc tibi? Respondit pater:,, Quid?" Cui ille: Quod totus mundus te venerari, te sectari, imitari et sequi videatur, omnes te audire desiderant, te videre cupiunt, tibi obedire festinant. Unde hoc? Tu non es pulcher aut decorus, satis modica lucet in te sapientia aut scientia, tenui viges nobilitate. Unde ergo, quod totus mundus ad te veniat et post te vadat? Quae ut audivit humillimus Dei servus, erectis per modicum tempus oculis in coelum et niente elevata in Deum et veluti ex raptu quodam in se reversus utroque poplite in terram defixo et oculis iterum ad coelum elevatis liberalissimo bonorum omnium largitori gratias agens impetuoso spiritus fervore ait ad discipulum: " Vis scire, unde hoc mihi? vis scire, unde hoc mihi? et certo scire, unde hoc mihi? Hoc mihi ex oculis illis sanctissimis Dei omnipotentis, qui aeque pellucide bonos contemplantur et malos, provenire cognoscas. Sanctissimi namque illi Dei oculi nullum viderunt me majorem peccatorem in terris, inter homines insipientiorem aut in creaturis viliorem, et ideo me tanquam instrumentum assump sit et prae caeteris elegit ad aggrediendum et consummandum mirabile opus in terris. Stulta namque mundi. semper elegit Deus, ut confundat sapientes, et ignobilia "et contemptibilia et infirma mundi, ut firma destrueret nobiles et magnates confundat, ut sublimitas virtutis sit ex Deo, non ex creatura, sed qui gloriatur, in Domino glorietur, ut soli Deo sit gloria sempiterna. " Quibus auditis ad magistri pedes discipulus procidit et ex verborum humilitate animi submissionem certo comperiit.