COLLOQUIUM XXIII. Dei beneficiorum gratam habendam memoriam.

In sacro conventu montis Alvernae in sacello cardinalis, a cineribus illustriss. Galeotti de Ubertinis Aretini, Petraemalae Comitis ac S. R. E. cardinalis, ibi reconditis sic dicto, in ejus penetralioribus quadratus lapis ferrea crate contextus existit, ex quo beatus pater refectionem saepius sumpsit et supra quem saepissime instantius oravit. Qua de causa maximo in honore habetur, magna religione colitur et, ne in nihilum redigatur a devotis saecularibus et ecclesiasticis adventantibus, aliquas ex eo reliquias asportantibus, nec religiosis prohibere valentibus, praedicta ferrea crate communitur. Hunc ut semel beatus Leo pro mensa mappula de more solito hora prandii contegere vellet, prohibuit beatus pater subjiciens: "Noli, charissime frater, ita facere, sed mensam primo aqua, deinde vino, rursus oleo ac tandem balsamo lavare satagito, quandoquidem Christus in ea sedere mihique, quae audies, revelare dignatus est. Quater mensam hanc lava et benedic, quia in ea quatuor haec Dominus mihi pro ordine repromisit: primum, ordinem hunc ad finem usque mundi perseveraturum; secundum, ordinem et fratres ejus ex corde diligentes, quantumcunque peccatores, spiritum compunctionis et misericordiam in vita vel in morte consecuturos; tertium, hostes et persecutores hujus religionis, nisi poenitentiam egerint, hac luce diu minime fruituros; quartum, nullum ejus alumnum male in ea viventem aut suae processionis oblitum diu et obstinate in mortali peccato languentem in ea remansurum; nam vel is proprium crimen confessus emendabitur vel eo detecto sibi valedicetur. Adjecit Dominus et alia, quae in horam mortis tibi reservo. " Quod ut dixit, accersens et effundens oleum desuper dixit: "Hic est ara Dei. " Cujus rei praeter irrefragabile sanctorum priscorum patrum testimonium et multorum monumenta librorum ipsa petra firmam in se memoriam habet reverentiae sibi debitae et pristinae religionis ac se Dei fuisse aram ostendit. Nam statim post beati viri mortem e latere montis, in quo sita erat et ubi mirabilia sua Dominus ostendit, illius Alvernii conventus incolae ad sacrarium juxta altare cum magna reverentia Dei vivi et gloriosi mysticum hoc altare debito honore transtulere, et beati praedicti Leonis cura in eo haec verba indelebilia incisa sunt: "Mensa beati Francisci, super quam habuit mirabiles apparitiones, sanctificansque ipsam effudit oleum desuper dicens: Hic est ara Dei. " O verum Jacob, tot beneficiis dignum, nullius immemorem ! omnia promeruit humilitas, dum nullius defuit gratitudo. In Firm. et compendio ordinis his continentur carminibus hexametris satis humilibus et impolitis, quae Christus super praedictam mensam promisit:

Francisco fundente preces, ut tempore multo Mos inolevit ci, coelestis Filius ipsum Exultare jubet. Annuntio quatuor, inquit, Dona superna tibi. Stabit tuus ordo per aevum, Nullus ibi frater, cui sit perversa voluntas, stare diu poterit. Vix ordinis hostibus annos Vivere dimidios praestabitur. Ejus amici Vivent et vitam concludent fine beato. "