Familiaria quaedam colloquia beati Francisci.

 COLLOQUIUM I.

 COLLOQUIUM II.

 COLLOQUIUM III. Superflua aedificia non decere fratres minores.

 COLLOQUIUM IV. Bonorum omnium laudem in Deum referendam.

 COLLOQUIUM V. Dei fatuos potiores mundi sapientibus.

 COLLOQUIUM VI.

 COLLOQUIUM VII.

 COLLOQUIUM VIII.

 COLLOQUIUM IX.

 COLLOQUIUM X.

 COLLOQUIUM XI. Dei servos quo sanctiores, eo humiliores.

 COLLOQUIUM XII.

 COLLOQUIUM XIII.

 COLLOQUIUM XIV.

 COLLOQUIUM XV. Quales deceat esse, qui litteris et studio incumbunt.

 COLLOQUIUM XVI.

 COLLOQUIUM XVII. Plura pro temporum ratione toleranda.

 COLLOQUIUM XVIII.

 COLLOQUIUM XIX.

 COLLOQUIUM XX.

 COLLOQUIUM XXI. Magnam decere minores in adversis patientiam.

 COLLOQUIUM XXII. Religiosum nullatenus sacrum obedientiae jugum excutere debere.

 COLLOQUIUM XXIII. Dei beneficiorum gratam habendam memoriam.

 COLLOQUIUM XXIV.

 COLLOQUIUM XXV.

 COLLOQUIUM XXVI.

 COLLOQUIUM XXVII. Daemones nostra laetitia tristari.

 COLLOQUIUM XXVIII. Tentationes ad majorem permitti profectum.

 COLLOQUIUM XXIX. Orationem Dominicam omnium maxime salutarem.

 COLLOQUIUM XXX. Daemones faciliter effugari.

 COLLOQUIUM XXXI. De eodem, et diabolum hominum corde indurare.

 COLLOQUIUM XXXII.

 COLLOQUIUM XXXIII. Pauca hic toleranda, ut bonis perfruamur aeternis.

 COLLOQUIUM XXXIV. Lenitate duritiam et murmur aliorum vincendum.

 COLLOQUIUM XXXV. Subditi inobedientiam a diabolo provenire.

 COLLOQUIUM XXXVI. Nullatenus mentiendum aut fratrem scandalizandum.

 COLLOQUIUM XXXVII. Deo gratum esse minorum fovere religionem, et in evangelio eam esse praedictam.

 COLLOQUIUM XXXVIII.

 COLLOQUIUM XXXIX.

 COLLOQUIUM XL. Verum obedientem mortuo assimilari.

 COLLOQUIUM XLI. Quam pretiosus paupertatis thesaurus.

COLLOQUIUM XXII. Religiosum nullatenus sacrum obedientiae jugum excutere debere.

Ut generalatus officio renuntiavit, fratrem Petrum Cathaneum, in ejus locum subrogatum, adiit humiliter orans et dicens: "Pater et frater charissime, te meum patrem et dominum confiteor, tuae curae animae meae tutelam committo, tibi tanquam vero meo ministro omnem reverentiam et obedientiam humiliter promitto. Rogo etiam et oro te per Deum vivum et verum, ut vicem tuam mihi imperandi et de me curandi uni ex sociis meis committas, cui in omnibus tuo loco firmiter obediam; nam propter magnum lucrum et meritum obedientiae te semper praelatum meum mecum et coram me semper habere desidero. " Quod ut obtinuit, firmiter usque ad mortem, quae promisit, complevit; nam domi vel in itinere, in ecclesiis vel per plateas, nihil sine socii licentia et obedientiae jugo perpetrabat. Bon. c. VI. n. 4.