FIRMANA 13

putant quoad iudex fori exterioris sententiam dixerit ; et iure prorsus ». Sententia declaratoria in casu non solum a iudice lata non est, sed est maxime dubia ob praeiudiciales quae- stiones dissolvendas, nempe an decurrerit extraordinaria prae- scriptio et an de facto in Dioecesi, de qua agitur, sit con- traria consuetudine abrogata lex irritans. Quamobrem ma- xime possessoribus favendum est.

Quoad illam Episcopi incidentem quaestionem, nempe nunc adamussim Gregor. XIII constitutionem servari non posse iubentem, citra montes, intra tres menses a die pro- visionis computandos beneficii possessionem capiendam esse, quia gubernium ad plures menses differt regium placet; facili negotio resolutio videtur repetenda ab illo principio « legitime impeditis tempus non currit » quod principium etiam huic materiae applicari diserte probat Flaminius Pa- risius 1. cit. quaest. 13.

Quapropter ab aequitate et prudentia E E . V V . videtur sperare posse Episcopus quoad praeteritum sanationem, sal- tem ad cautelam huiusmodi factarum collationum ; quoad futurum executuram Gregorii XIII sapientissimam constitu- tionem, dummodo illi non constet de contraria legitima con- suetudine.

Quibus-praenotatis, quaesitum fuit quodnam esset dandum responsum postulato.

R E S O L U T I O . Sacra Congreg. Concilii re discussa sub die 20 Ianuarii 1894, censuit sequens dare responsum : Pro gratia sanationis, iuxta petita quoad praeteritum, f acto verbo cum SSmo ad cautelam; quo vero ad futurum servetur rescriptum Constitutionis Humano vix iudicio.

Ex QUIBUS COLLIGES I. Resignationes beneficiorum, quae fiunt in manibus Ordinariorum, subiiciendas esse modo et formae praestitutis a Gregorio XIII in Constit. Humano vix iudicio, ut eliminentur fraudes simoniacae conventionis, et incommoda quamplurima.

II . Modum et formam a Pontifice traditam ubique et semper observari debere, exclusa in huiusmodi resignatio-