▾
Francis of Assisi, Familiaria Quaedam Colloquia
⎗←→⎘
▾
Familiaria quaedam colloquia beati Francisci.
COLLOQUIUM III. Superflua aedificia non decere fratres minores.
COLLOQUIUM IV. Bonorum omnium laudem in Deum referendam.
COLLOQUIUM V. Dei fatuos potiores mundi sapientibus.
COLLOQUIUM XI. Dei servos quo sanctiores, eo humiliores.
COLLOQUIUM XV. Quales deceat esse, qui litteris et studio incumbunt.
COLLOQUIUM XVII. Plura pro temporum ratione toleranda.
COLLOQUIUM XXI. Magnam decere minores in adversis patientiam.
COLLOQUIUM XXII. Religiosum nullatenus sacrum obedientiae jugum excutere debere.
COLLOQUIUM XXIII. Dei beneficiorum gratam habendam memoriam.
COLLOQUIUM XXVII. Daemones nostra laetitia tristari.
COLLOQUIUM XXVIII. Tentationes ad majorem permitti profectum.
COLLOQUIUM XXIX. Orationem Dominicam omnium maxime salutarem.
COLLOQUIUM XXX. Daemones faciliter effugari.
COLLOQUIUM XXXI. De eodem, et diabolum hominum corde indurare.
COLLOQUIUM XXXIII. Pauca hic toleranda, ut bonis perfruamur aeternis.
COLLOQUIUM XXXIV. Lenitate duritiam et murmur aliorum vincendum.
COLLOQUIUM XXXV. Subditi inobedientiam a diabolo provenire.
COLLOQUIUM XXXVI. Nullatenus mentiendum aut fratrem scandalizandum.
COLLOQUIUM XXXVII. Deo gratum esse minorum fovere religionem, et in evangelio eam esse praedictam.
Adjuvandos et favore prosequendos sui instituti zelatores.
Cum cuidam sacerdoti, in theologia magistro, praedixisset beatus pater fratres a stricta regulae observantia paulatim declinaturos, petiit ille a viro Dei licentiam tutiora et religiosiora loca religionis petendi, si hujusmodi relaxatio sua aetate oriretur. Cui benignus pater: " Quod a me postulas, a Christo scias tibi esse concessum, " manumque super caput ejus imponens ait: "Tu es sacerdos in aeternum secundum ordinem Melchisedech. "