▾
Francis of Assisi, Familiaria Quaedam Colloquia
⎗←→⎘
▾
Familiaria quaedam colloquia beati Francisci.
COLLOQUIUM III. Superflua aedificia non decere fratres minores.
COLLOQUIUM IV. Bonorum omnium laudem in Deum referendam.
COLLOQUIUM V. Dei fatuos potiores mundi sapientibus.
COLLOQUIUM XI. Dei servos quo sanctiores, eo humiliores.
COLLOQUIUM XV. Quales deceat esse, qui litteris et studio incumbunt.
COLLOQUIUM XVII. Plura pro temporum ratione toleranda.
COLLOQUIUM XXI. Magnam decere minores in adversis patientiam.
COLLOQUIUM XXII. Religiosum nullatenus sacrum obedientiae jugum excutere debere.
COLLOQUIUM XXIII. Dei beneficiorum gratam habendam memoriam.
COLLOQUIUM XXVII. Daemones nostra laetitia tristari.
COLLOQUIUM XXVIII. Tentationes ad majorem permitti profectum.
COLLOQUIUM XXIX. Orationem Dominicam omnium maxime salutarem.
COLLOQUIUM XXX. Daemones faciliter effugari.
COLLOQUIUM XXXI. De eodem, et diabolum hominum corde indurare.
COLLOQUIUM XXXIII. Pauca hic toleranda, ut bonis perfruamur aeternis.
COLLOQUIUM XXXIV. Lenitate duritiam et murmur aliorum vincendum.
COLLOQUIUM XXXV. Subditi inobedientiam a diabolo provenire.
COLLOQUIUM XXXVI. Nullatenus mentiendum aut fratrem scandalizandum.
COLLOQUIUM XXXVII. Deo gratum esse minorum fovere religionem, et in evangelio eam esse praedictam.
In pauperibus Christi et matris eius pauperiem considerandam.
Contigit semel, ut pauperi cuidam eleemosynam importune petenti unus e fratribus durius responderet. Quod audiens pauperum pius amator fratri praecepit, ut ad illius pauperis pedes se nudatum prosterneret, proclamaret culpabilem, orationis suffragium postularet et veniam. Quod cum ille fecit humiliter, dulciter pater adjecit: " Dum pauperem vides, o frater, speculum tibi proponitur Domini et pauperis matris ejus. In infirmis similiter infirmitates, quas assumpsit, considera. "