30.

1. In matutinis patris sapientia,
Clementia,
Summa lux angelorum,
Manibus reorum
Deus homo adducitur,
Fallaciter eorum
Fraude sui discipuli
Traditus voluntati.

Turba discipulorum fugam
capiens,
Et rapiens
Jesum plebs Inquinata,
Ut scriptura rata
Maneret ex oraculis
Prophetarum prolata.
O mira patientia
Dei patris ac nati !

Quae Deus pater voluit,
Filius Ista coluit,
Qui pro nobis doluit,
Qui nos perire noluit,
Idcirco carnem moluit
Satis horenda passio
Parendo deitati.

2. Hora prima judicio comparuit,
Qui caruit
Labe, et Incusatur,
Multum sceleratur,
Percutitur, conspuitur,
In facie velatur,

Genas suas vellentibus
Praebens humilitate.

Annas Ipsum ligatum ad ponti-
ficem
Sentifice
Dolose destinavit,
Is eum ligavit
Pilato et Herodi
Eundem praesentavit;
Sic foederantur principes
In hac subtilitate.

Alba veste Induitur,
Pilato restituitur,
Plebs furens tum Instruitur,
Lingua In hoc acuitur,
Non bonitate fruitur,
Sed vitiatur pessime
In multa vilitate.

3. Ad Tertiam praetoriointruditur,
Illuditur,
Flagellis flagellatur,
Purpura honoratur,
Arundo stat In dextera
Et spinis coronatur,
Turba hunc flexis genibus
Subridens adoravit.

Videntes eum Crucifige clamitant,

Non amittant,
Neque verentes Deum,
Dimittentes reum

Omnes latronem Barrabam,
Et adducentes eum,
Qui velut agnus Innocens
Trabem crucis portavit.

O perfidum judicium,
Cujus est exercitium,
Quia salutis Initium
Traditur ad supplicium,
Et quem non foedat vitium,
Cum sceleratis Impiis
Sententia damnavit.

4. Cum reprobis In hora sexta
Dominus
Fit cominus
In cruce conclavatus
Tamquam sceleratus,
Quando dicit sitio,
Cum felle satiatus,
Et supra vestem milites
Ejus miserunt sortem.

Tribus scriptus super eum titulus,

Ut vitulus
Describens appellatur,
A cunctis ut legatur:
Hic est Judaeorum rex
Qui Jesus nuncupatur ;
Hic titulus In furiam
Concitavit cohortem.

Sinister conpendentium
Blasphemat, credentium
Sol oculis videntium
Obscuratus et gentium,
Velum templi praesentium
Divisum est, cum vitae dux
Appropinquat ad mortem.

5. In hora nona canit: Deus Heloi,
Vox meloi
Hujus cum eructavit,
Se patri legavit
Et Inclinato capite
Sic clamans expiravit:

Terrae motus efficitur
In orbem generalis.

Petrae scissae, januae monu-
mentorum
Mortuorum
Se tunc aperuerunt,
Nam qui dormierunt
Multa sanctorum corpora
Quam cito surrexerunt,
Ut hominis effigies
Testatur animalis.

Latus ejus aperuit
Caecus, qui vitam meruit,
Et Irridens deseruit,
Centurio asseruit
Natum Dei, qui eruit
Suos de mortis vulnere
Morsus daemonialis.

6. Ad vesperas vir nobilis, decurio,
Centurio,
Falso non consentivit,
Pilatum petivit,
Ut daret corpus Domini,
Pilatus accersivit
Centurionem sciscitans,
Si mortem jam subisset.

Quo percepto donavit corpus
Domini
Huic homini,
Joseph ab Arimathea;
Erat dies Illa
Permagna dies sabbati,
Qua tunc contumeliae
Solebant dari cuique,
Si multum deliquisset.

Cruce corpus eripitur,
Ulnis Joseph suscipitur,
Deportari praecipitur,
Mori nostrum surripitur
Et vivere Incipitur,
Cum dirae mortis vincula
Praesul noster fregisset.

7. Nicodemus In hora completorii
Notorii
Odoris Incrementum,
Nobili retentum,
Mixtum myrrhae et aloes
Fert libras quasi centum,
Salvatoris exsequiis
His volens deservire.

Joseph mercatus sindonem
mundissimam,
Purissimam,
In quo corpus beatum
In saxis ligatum
In monumentum collocat
De petra exaratum,
Sicut Judaeis extat mos
Defunctos sepelire.

Saxum magnum exhibuit,
Turba custodes tribuit,
Sed manus non Inhibuit
Surgentem nec prohibuit.
Rex fortis, qui distribuit,
Surrexit die tertia,
Nam potens est transire.