Familiaria quaedam colloquia beati Francisci.
COLLOQUIUM III. Superflua aedificia non decere fratres minores.
COLLOQUIUM IV. Bonorum omnium laudem in Deum referendam.
COLLOQUIUM V. Dei fatuos potiores mundi sapientibus.
COLLOQUIUM XI. Dei servos quo sanctiores, eo humiliores.
COLLOQUIUM XV. Quales deceat esse, qui litteris et studio incumbunt.
COLLOQUIUM XVII. Plura pro temporum ratione toleranda.
COLLOQUIUM XXI. Magnam decere minores in adversis patientiam.
COLLOQUIUM XXII. Religiosum nullatenus sacrum obedientiae jugum excutere debere.
COLLOQUIUM XXIII. Dei beneficiorum gratam habendam memoriam.
COLLOQUIUM XXVII. Daemones nostra laetitia tristari.
COLLOQUIUM XXVIII. Tentationes ad majorem permitti profectum.
COLLOQUIUM XXIX. Orationem Dominicam omnium maxime salutarem.
COLLOQUIUM XXX. Daemones faciliter effugari.
COLLOQUIUM XXXI. De eodem, et diabolum hominum corde indurare.
COLLOQUIUM XXXIII. Pauca hic toleranda, ut bonis perfruamur aeternis.
COLLOQUIUM XXXIV. Lenitate duritiam et murmur aliorum vincendum.
COLLOQUIUM XXXV. Subditi inobedientiam a diabolo provenire.
COLLOQUIUM XXXVI. Nullatenus mentiendum aut fratrem scandalizandum.
COLLOQUIUM XXXVII. Deo gratum esse minorum fovere religionem, et in evangelio eam esse praedictam.
Nonnunquam beatus pater fratres ad petendum eleemosynam exhortans verbis utebatur hujusmodi: " Ite, " inquit, "quoniam hac novissima hora fratres minores commodati sunt mundo, ut electi in eis impleant, unde a judice commendentur illud audientes suavissimum verbum: Quamdiu fecistis uni cx fratribus meis minimis, mihi fecistis. Impii vero et crudeles reprehendantur et ejiciantur audientes durissimum illud eloquium: Quamdiu non fecistis "uni de minoribus his, nec mihi fecistis. " Jucundum ergo est sub fratrum minorum titulo mendicare, quem in retributione justorum evangelicae veritatis magister ore suo tam signanter expressit. Bon. c. VII. n. 8.