42. De Corpore Christi.

la. Gaude Sion,

mater ecclesia,
Nova tibi

resurgunt gaudia,
Quae nunc patent
in Eucharistia
Pretiosa.

1b. Pretiosi

corporis Domini
Nunc unio

fit sacro sanguini ;
Haec est dies
humano semini
Fructuosa.

2 a. In hac die

panis efficitur
Verum corpus,

vinum transponitur
In sanguinem,

hoc non ambigitur
Christianis.

2 b. Hoc est, de quo
coena apostolis
Data fuit,

sed falsis dyscolis
Fit damnamen,
Judaeis frivolis
Et paganis.

8 a. In hac dic

nox luce premitur,
Exit verum,

falsitas demitur,
Regnant nova,
vetustas tollitur
Nubilosa.

8 b. Tantum sacrum

non vident oculi,
Ne fruentes

horrescant singuli
Sacerdotes

nec non et populi
Re mirosa.

4 a. Caro cibus,

sanguis fit potio,
Christus verus

exstat et unio,
Fractione

nec fit divisio
Rei sectae.

4 b. Corpus uno

vel mille fruitur
Nec ab illis

sumptu consumitur,
Tam a bonis

quam malis capitur
Sed nec recte.

5 a. Exstat salus

digne fruentibus,
Sed damnamen

est abutentibus,
Sic est impar
vita fruentibus
Sacramento.

5 b. Hoc est manna

traditum patribus
Et angelis

et viatoribus,
Panis nunquam
mittendus canibus
Abs fermento

6 a. Jesu, vere

qui panis diceris,
Miserando

condole miseris,
Qui fideles

quondam ab inferis
Rapuisti.

6 b. Ut jungamur

fine cum superis,
Exaudi, nam

probitiaberis,
Ne damnemur,

quos poenis miseris
Redemisti.