148. De sancta Barbara.

la. Gaudet ecclesia,
Fidem baptismatis
Quod Dei filia
Sub dono pneumatis
Suscepit Barbara ;

1b. Clara progenie
Quae orta creditur
Ac pulchritudine
Mira non laeditur
Per hostis barbara.

2 a. Turris dum struitur
Paternis jussibus,
Haec virgo fruitur,
Ut trinis precibus
Fenestris gaudeat,

2 b. Designans mystice
Patrem et genitum,
Corde mirifice
Sanctum paraclitum
Amplecti audeat.

3 a. Idolis respuens
Libare traditur
Flagellis, relucens
Curata, additur

Christi vox coelitus:

3 b. Esto o filia

Firma, quod tecum sum,
Non horrens vilia
Tormenta hostium
Vincis divinitus.

4 a. Caput concutitur
Mallei ictibus
Et caro uritur
Longis conflictibus,
Praeses tunc imperat,

4 b. Sacrata ubera
Lupinis dentibus
Nervari, verbera
Pleris praesentibus
Augere properat.

5 a. Ast vis angelica
Stola cum candida
Contexit coelica
Corporis pandida,
Sponsi praeconium,

5 b. Rubet in facie,
Fertur sententia
Tyranni acie
Patris praesentia

Non pavens Dominum.

6 a. Cervicem cominus
Ense tunc amputat,
Sed illam Dominus
Coelis approximat
Hymnis angelicis.

6 b. Ejus nos hodie
Passio protegat,
Hostem invidiae
Repellens conterat
Viribus coelicis.

la. Gaude nova Hierusalem
In te Deus, princeps Salem,
Trino fulgens numine,

1b. Christo novam desponsavit
Sponso sponsam, quam dotavit,
Fidei munimine.

2 a. Trinum Deum unum tamen
Patrem, natum, sacrum flamen,
Barbara asseruit ;

2 b. Quod fenestris propalavit,
Tres dum strui imperavit,
Idola abhorruit.

3 a. Sed furore pater tactus,
Hos dum natae sensit actus,
Virginis interitus

3 b. Ense ferox machinatur,
Sed per murum pandebatur
Dei nutu exitus.

4 a. Pater manet aula clausus,
Haec ipsius cavens ausus
Arctius se abdidit.

4b. Sed hanc pater insecutus,
Quam opilionis nutus
Absconsam mox prodidit.

5 a. Ob hoc pastor fit punitus,
Locustarum sensit ritus
Grex mutata specie ;

5 b. Pater natam tunc invasit
Flagellando, dehinc suasit
Praesidis saevitiae,

6 a. Hanc tormentis cruciari;
Martianus praesentari
Sibi jubet virginem.

6 b. Hic dum eam contemplatur,
Formam mirans perscrutatur
Fidem et originem.

7 a. Haec dum Christum confitetur,
Jussu praesidis torquetur
Abscissis uberibus.

7 b. Circum terram fuit vecta,
Stola fit fulgenti tecta,
Hinc torta verberibus.

8 a. Sed hac poena consummata
Est a patre decollata
Sponso juncta coelitus;

8 b. Quem pro nobis exoretur,
Ut a morte nos dignetur
Salvare divinitus.