145. De sancta Barbara.

la. Ave, virgo, fons virtutum,
Ave lumen, ave scutum
Tibi servientium,

1b. Docens iter coeli tutum
Simulacrum surdum, mutum
Contrivisti gentium.

2 a. Ave, gemma pretiosa,
Ave stella, ave rosa
De spina gentilium,

2 b. Miro vultu speciosa,
Dioscori generosa
Nata velut lilium.

3 a. Salve, virgo, o flos florum,
Spernens cultum idolorum
Jesum Christum sequeris,

3 b. Ubi cantus angelorum
Audis luce beatorum
Amicta prae ceteris.

4 a. In te splendor trinitatis,
O speculum castitatis,
Lucet sine termino,

4b. Nos a diris salva fatis,
Ut jungamur cum beatis
Angelorum Domino.

5 a. Carismatum confer dona,
Virginum flos et corona,
Quae aetate tenera

5 b. Aurum linquens, patris bona,
Suscepisti mente prona
Tormentorum genera.

6 a. Dum nudata flagellaris,
Virgo felix, et probaris
Fluunt rivi sanguinis,

6 b. Et post luce circumdaris
Carne tecta, mox sanaris
Nutu sacri flaminis.

7 a. Zelo ardes dum amoris,
Visitat cum coeli choris
Te sponsus in carcere,

7 b. Ergo tui flos candoris

In te rubet, dum stas foris,
Nec visus marcescere.

8 a. Luce coeli illustraris,
Dum in antro maceraris
Fame, siti valida;

8 b. O quam dire laceraris
Equuleo et cremaris
Lampade praecalida.

9 a. Nequam pater te mucrone
Suo ferit in agone

Et mox reddis spiritum ;

9b. Alme Deus, Jesu bone,
Participes nos coronae
Fac post vitae exitum.