146. De sancta Barbara.

la. Hierarchia coelica
Gaudet et angelica,
Quod a Saracenica
Facta sit Cbristicola,
Sic scandens ad aethera,

1b. Martyr, Christi vernula,
Legis Dei aemula;
Ut de spinis rosula,
Sic haec veris primula
Candens super sidera.

2 a. Felix Christi famula,
Maximus quam satrapa
Vana per consilia
Verbaque subtilia
Pervertere volebat.

2 b. Haec puella sentiens,
Castitatem sitiens,
Carni non consentiens
Mundum sed abjiciens
Se Christo committebat.

3 a. Hanc a fide precibus
Nequivit revocare

Et minarum faecibus
Nec animum mutare

Dioscorus, quam necibus
Jussit iudicare.

3 b. Virgo tunc ardentius

Est fidem amplexata,

Christo evidentius
Adhaesit inflammata,

Auscultans attentius
Legis Dei mandata.

4 a. Clauditur ergastulo

Privatur indumentis,
Fricatur cilicio,

Ustatur ferramentis,
Caput cudit malleo

Manus percutientis,
Tali certans proelio

Laetatur in tormentis.

4b. Dira suffert verbera,

Postremo flagellatur,
Munda perdit ubera

Et caput amputatur,
Peractoris furia

Statim recompensatur,
Per fulmen ad tartara

Gehennae transportatur.

5 a. Memorare, martyr Christi,
Quod, dum mortem adiisti,
Tormenta non timuisti,
Sponsi vocem percepisti:
Veni coronaberis.

5 b. Virgo Barbara serena,
Pia fautrix, fide plena,
Te implorat plebs egena,
Quod cum agno sit in coena,
Sedule quem sequeris.

6 a. Virgo, salus miserorum,

Jam nunc consors angelorum,
Tuum nos fac ante thorum
Laudes promere justorum
Spei cum fiducia.

6 b. Eja, mater contritorum,
Corda tange filiorum,
Fac ut preces nostrae chorum
Pronae intrent angelorum
Veniae cum gratia.