325. De sancto Petro Coelestino.

1 a. Os, lingua, mens, sensus vigor
In quolibet fidelium

1 b. Plaudantnunccessetque rigor,
Fastus ac omne vilium.

2 a. Nam coelestes hierarchiae
Festa recolunt annua

2 b. Nostri patris In hac die
Coelestini praecipua.

3 a. De sinapis grano crevit

Arbor alta, pulchra fructu,

3 b. Dum Coelestino replevit

Deus mundum plenum
luctu.

4a. Hic non per ambitionem

Suam ad majorem statum,

4 b. Sed per Inspirationem

Sanctam habuit papatum.

5 a. O quam praeclara merita,
Per quae fuit Coelestinus,

5 b. Dei servus, magnus Ita

Nec ob hoc humilis minus.

6 a. Hic nempe mundi gaudia,
Quibus potuisset uti,

6 b. Auctus papatus gloria

Calcavit ut faeces luti.

7 a. Mundialis vanitas,
Crudelitas et falsitas
Istud non promeruit,

7b. Immo morum probitas,
Humilitas ac veritas,
Quibus Ipse claruit.

8 a. Pietas humilium
Sublimium
Terrestrium

Pompas solet sternere,

8 b. Nam modus similium
Consortium
Discordium

Nunquam vellet quaerere.

9 a. Ea propter monachatus
Sibi status
Fuit gratus,

In quo diu vixerat

9 b. Plusquam dignitas papatus,
Quem paratus
Non artatus

Sponte resignaverat.

10 a. Cappa vilis
Facta pilis,
Non subtilis

Purpureus habitus,

10 b. Lympha bibi,
Rudes cibi
Certe sibi

Placuerunt penitus.

11a. Hujus prece sedula
Per saecula
Miracula

Deus multa monstravit;

11b. Hujus atque regula
Ceu ferula
Piacula

De pluribus sedavit.

12 a. Hinc patrem pium rogemus,
Ut sic stemus,
Dum manemus

In hac valle misera,

12b. Quod a peccatorum nece
Simus mundi
Postque mundi

Finem supra sidera.