52 EX S. G. RITUUM

putaverunt nonnulli consilia et decreta negligere de instituto cantus ecclesiastici, constanti Romanae Liturgiae ratione et usu comprobati. I m m o , choricis Ecclesiae libris in lucem prolatis, totaque hac re ad exitum egregie perducta, largiores evasere disputationes; et, in conventu cultorum liturgici cantus an. 1882 Aretii habito, validius excitatae censurae eos moerore affece- runt, qui, in ecclesiastici concentus uniformitate, Apostolicae Sedi unice obtemperandum iure meritoque existimant. Quum autem qui Aretium hanc ob causam contenderant, vota quae- dam seu postulata de eadem re non tantum in populum pro- diderint, verum etiam Sanctissimo Domino nostro Leoni X I I I formulis concinnata exhibuerint, Pontifex idem, negotii gravitate permotus, ut sacrorum concentu um, potissimum verb Grego- riani cantus, unitati et dignitati consuleret, vota illa seu postu- lata in examen adducenda assignavit peculiari Coetui ab se.de- lecto quorumdam Patrum Cardinalium, Sacris tuendis Ritibus Praepositorum. Qui, omnibus mature perpensis, exquisitisque insignium quoque virorum sententiis, die 10 Aprilis anno 1883 sine ulla dubitatione decernendum censuerunt: Vota seu postu- lata ab Aretino Conventu superiore anno emissa, ae Sedi Apo- stolicae ab eodem oblata pro liturgico cantu Gregoriano ad vetustam traditionem redigendo, aeeepta uti sonant recipi pro- barique non posse. Quamvis enim ecclesiastici cantus cultoribus integrum liberumque semper fuerit ae deinceps futurum sit, eru- ditionis gratia, disquirere quaenam vetus fuerit ipsius ecclesia- stici cantus forma, variaeque eiusdem phases, quemadmodum de antiquis Ecclesiae ritibus ac reliquis Sacrae Liturgiae par- tibus eruditissimi viri eum plurima commendatione disputare et inquirere consueverunt ; nihilominus eam tantum uti authen- ticam Gregoriani cantus formam atque legitimam hodie haben- dam esse, quae, iuxta Tridentinas sanctionesa Paulo V, Pio IX sa. me. et Sanctissimo Domino Nostro Leone XIII at- que a Sacra Rituum Congregatione, iuxta Editionem nuper adornatam, rata habita est et confirmata, utpote quae unice eam cantus rationem contineat, qua Romana utitur Ecclesia. Quocirca de hac authenticitate et legitimitate} inter eos, qui Sedis Apostolicae auctoritati sincere obsequuntur, nec dubitan- dum neque amplius disquirendum esse.

Attamen postremis hisce annis, diversas ob causas, pristinae difficultates iterum interponi, recentesque immo concertatione&