82 SANCTI GALLI (in Helvetia)

nife stans. Sane vix aut ne vixjquidem contingere posse videtur, sponsam vi et metu gravi coactam ad aras accedere, consensum exprimere, nuptialibus conviviis interesse, quin ullus testium apud eam coactionis seu invitae voluntatis signum animad- vertat. Similiter nec parochus, qu i nuptiali benedictione spon- sos iungebat, aliquid vim et metum significans, in casu, suspi- catus est. Ipse utique in praesenti causa, cum iam ad Ameri- canas regiones sit migrat us, tamquam testis citari non potuit ; sed, fatente oratrice, neque de matrimonii firmitate unquam dubitasse videtur. Sane interrogata « cur tamdiu cum sua po- stulatione expectasset, » ista respondit « Iam antea rogavi hac de re parochum Dom. Frei, at ille mihi consentire noluit, cum postulabat ut ambo, ego et vir, idem proferremus petitum. » Utique si parochum causam de nullitate matrimonii et non so- lum de obtinenda dispensatione super matrimonium ratum et non consummatum moveri posse putasset, mulieris postulationi statim et libenter consent isset. Ceteroquin quaenam reapse mens parochi fuerit, in sequenti viri testimonio perspectum habemus :« Sponsa, a i t , nuptiis celebrandis omnino consen- tiebat et in votis habuit, has adhuc ante festum Paschatis esse celebrandas, quae parochiis antecedens contestan pos- set ».

Haec cum ita se habeant, quaenam ad vim et metum adstruendum valere videntur, ex actis nunc transcribere iuvat. Imprimis uxorem audiamus de animo erga virum atque de metu proprio in eodem ducendo testantem: « Ab initio, ait, ma- ximam aversionem adversus matrimonium cum Kurath habui. Nullam sentiebam erga eum animi inclinationem ; quem adver- sum animum meum haud semel et signis et verbis manife- stavi. » - Interrogata utrum vere timuerit ne parentes, nisi hoc matrimonium iniret, ipsam haereditate privarent, respon- dit : « Censebam parentes revera facturos esse quae minaban- tur circa privationem haereditatis. Dixerunt parentes se hanc privationem adhuc vivos peragere velle, contra quam actionem iuris nullam tutelam existere : quae ego credidi. » - Ulterius interrogata utrum pater ipsam hac de causa male ac dure