GUSENTINA 109

ad funera peragenda in suis ecclesiis, sed etiam qua anima- rum pastores, cum ipsi in oppido etiam pastoralem curam in fideles exerceant.

ANIMADVERSIONES EX OFFICIO FAVORE RELIGIOSORUM. In

aprico est, Religiosos pleno gaudere, in casu, iuris favore, quippe qui tuentur privilegia a iure communi ipsis concessa, unde in iudicio habent favorabilem possessorum partem et pro sua instantia intentionem in iure fundatam. Quapropter Parochi, si quid iuris habeant, probare debent.

Quia vero ex violenta Ordinum Religiosorum suppres- sione per Civile Gubernium, necessitate cogente Religiosi saepius sua iura exercere amplius non possunt, nihilominus in themate Regulares ab aequitate iuris amplam habuerunt tutelam circa sua iura in genere, et circa ius funerum in specie.

Nam constitutum est uti principium fundamentale in huiusmodi controversiis, quod quaecumque mutatio status Ecclesarium Regularium circa iura, onera et privilegia iis inhaerentia non potest haberi nisi per auctoritatem Sanctae Sedis, uti decisum est in Per guian a 18 Decembris 1824, in Firmana, Iuris Funerandi, 21 Novembris 1840, in Ra- vennaten. Funerum, 17 Martii 1781, in Tiburtin. Iuris tumulandi, die 17 Martii 1821. At praesertim attenden- da est decisio data in Forolivien. , Iuris funerandi, 17 Sept. 1871. In hac facti specie ut Parochus, in cuius- paroeciae finibus extabat quaedam Carmelitarum Ecclesia, contenderet cessasse ius sepeliendi, quo dicta ecclesia, ante iniquam suppressionem, fruebatur ; quia de facto quamvis non de iure Ordo Carmelitarum in illa ecclesia amplius non vigebat, at propositis dubiis : I o . An Ecclesia Carmelitarum adhuc gaudeat iure sepeliendi seu funerandi, ita ut ad eius Rectorem spectet officium funebre peragere super ca- daveribus defunctorum in eadem sepulchrum gentilitium habentium. > 2°. « An et quae emolumenta competant Pa- rocho in casu;» S. C. C. reponere censuit: Ad 1. Affir- mative, salvo iure parocho domicilii defuncti pro quarta