112. De sancta Agnete.

la. Adest dies veneranda,

Dies digne celebranda

Toto cordis gaudio,

1b. Universis admiranda
Agnes est et honoranda,
Si pensetur ratio.

2 a. A primaevo juventutis
Tenet jura senectutis
Vim transcendens corporis,

2 b. Nam ornamenta salutis
Ac multiformis virtutis
Donum praestant roboris.

3 a. Agnes agnum diligit
Et amorem negligit
Juvenis temptantis,

3 b. Dona, quae non porrigit,
Respuens praeeligit
Amplexus amantis.

4a. Hinc insanit, perturbatur,
Tunc praefectus contristatur
Nato timens proprio,

4b. Ad lupanar ut ducatur,
Jubet, et prostituatur
Communi ludibrio.

5 a. Demandatur spoliari,
Sed capillos condensari
Virtus fecit coelica,

5 b. Veste tegit puellari
Nec permittit violari
Hanc manus angelica.

6 a. Miser Agnam tangere
Dura vult, mortis verbere
Juste flagellatur,

6 b. Sed indulto scelere
Confert ei vivere,
Pro quo molestatur.

7 a. Pater nato suscitato
Redit pro se delegato
Viro nefandissimo,

7 b. Corde judex effrenate
Jubet Agnam festinato
Foco dari maximo.

8 a. Aquam praebet vis amoris
Exstinguentis stilla roris
Fornacem tyrannicam.

8 b. Virgo nullius ardoris

Actum sentit nec fervoris
Virtutem vel modicam.

9 a. Laudes Agnae gratiosae
Personemus gaudios
Voce plena.

9 b. A qua fertur gloriosae

Simul et victoriose

Mortis poena.

10 a. Nam ut agnus jugulata.
Agno digne copulata
Sponsae fulget gloria;

10b. Dulcis Agnes, advocata
Nostra sis, ut ad parata
Perducamur gaudia.