115. De sancto Alexio.

la. Gratuletur totus mundus,
Omnis homo sit jucundus
In festo Alexii,

1b. Per quem quisque consolatur,
Tribulatis nil negatur
In poenis exsilii.

2 a. Cum parentes sic laborant,
Pro haerede Deum orant,
Datur eis filius,

2 b. Quo Ronicina plebs laetatur,
Patris turba iucundatur,
Vocatur Alexius.

3 a. Studiose ablactatus
Sponsi pari copulatus
Traditur conjugio:

3b. Dum secreta petit thori,
Huic convivit ut sorori,
Fugit a connubio.

4 a. Sicque virgo viduatur
Ut Maria, desolatur
Mariti solatio,

4b. Voluntate denudatur,

Non ut Joseph venumdatur
Longo usus spatio.

5a. Tandem hic ad sua ivit,
Quae sunt sua non quaesivit,
A patre colligitur ;

5 b. Praesens deest haeres Christi,
Generosa sponsa tristi
More hunc alloquitur.

6 a. Subtus gradum collocatur,
Pater, mater hunc affatur
Cognoscentes minime:

6 b. Valde fit opprobriosus,
Vixit satis odiosus
Propriae familiae.

7 a. Inaudita fama talis,

Quantus sit aut sanctus qualis
Ejus morte patuit;

7 b. Quibus signis coram patre,
Coram sponsa, coram matre.
Coram cunctis claruit.

8 a. O Alexi, his adjunctis
Nobis vivis vel defunctis
Cuncta mala pellito,

8 b. Ut in mundo sic laetemur,
Quod a malis secundemur,
Salvatorem fiectito.