122

ABULEN.

POSTULATUM CIRCA COADIUTORES PAROCHORUM

Die 14 Iulii 1894.

Per summaria precum.

COMPENDIUM FACTI. In Relatione Status Ecclesiae Abu- lensis exhibita S. C. Concilii die 11 Decembris, sequens re- peritur primo loco Postulatum.

« Haud parva nec contemnenda difficultas exurgit in re- gimine huius tam amplae, tantaque oppidorum numerositate coalescentis Dioecesis, ex absoluta et perpetua parochorum inamovibilitate. Ipsorum etenim ministerium, multoties et variis de causis, quae aliquando tantum immediato rerum intuitu possunt aestimari, non solum animarum profectui non prodest, verum ipsis ad offendiculum inservit et nocu- mentum. Facultates, quarum vi Episcopi huiusmodi malis possunt remedia praebere, vel etiam quae ipsis competunt ex Tridentino, Cap. VI, Sess. XXI Be Reform., ad haec praestanda, efficaces semper non videntur. Agitur enim non- numquam de Parocho temporaliter removendo, non quod illitteratus sit et imperitus, nec quia turpiter et scandalose vivat, sed quia vel ex plebis pervicacia, vel ex aeris intem- perie, vel ex quadam ipsius Parochi complexione, tempera- mento et etiam agendi ratione fit, ut Sacerdos qui in uno loco S. Ministerium inutiliter et infructuose exercet, in alio ad animarum lucra posset inservire. Accedit quod, cum ex cit. cap. Trident. Episcopus non possit dispensare a resi- dentia Parochum, sed ei tantum Coadiutorem praebere, gra- viora sequuntur incommoda ex illius praesentia in loco paroe- ciae, e quo procul dubio abesse oportebat ; et non raro fit, ut si Parochus in eodem loco cum Coadiutore maneat auxi- lium laboriosius ab ipso praestetur, si quando non plane inutile ac supervacaneum evadat.

« Nec praetereundum est, maximas nunc oboriri difficul- tates et continuas dilationes, temporum nequitia perspecta,