ABULEN. 125

lummodo S. C. C. praecepit, permutationem fieri debere cum beneficio reditus aequivalentis.

Item quamvis Trid. Conc. Sess. 21, Cap. 13, velit pro unaquaque parochia suum perpetuum peculiaremque paro- chum, tamen in sess. 21, cap. 6, statuit quomodo iisdem Coadiutores assignari possint. Parochos non dispensando a residentia. Circa residentiam vero in sess. 23, cap. 1, de- cernit quod Parochi « discedendi autem licentiam in scriptis gratisque concedendam ultra bimestre tempus nisi ex gravi causa non obtineant ». Quare Episcopus, utputa causa vale- tudinis, etiam ultra bimestre abessendi licentiam concedere potest, dummodo non tam longum concedat tempus, ut potius a residentia dispensasse videatur.

Quia demum Episcopus conqueritur de nimis longo et solemni canonico processu in casibus privationum et simi- lium poenarum, liceat advertere iam S. C. E E . et R R . die 11 Iunii 1 8 8 0 formam dictasse processus oeconomici pro causis clericorum disciplinaribus, admodum accommodam ho- diernis curiarum conditionibus, prouti iam frequentatio in Italia et Gallia ( 1 ) . Verum et poenarum gradus et processus, solemnitates iure communi ordinatae eae sunt quae uno anno permittant Episcopis Parochum suo beneficio privare : quod tempus, pro negotii gravitate, sane non est longius.

Hisce praehabitis, quaesitum est quomodo preces essent dimittendae.

RESOLUTIO. Sacra C. C. re disceptata sub die 1 4 Iulii 1 8 9 4 censuit respondere: Ad mentem. Episcopo putefacietidam.

(1) Kecole Vc*L XIII, 324.