122.

1. Salve amicta sole,

Sponsa claritatis
Summi parentis prole,

Fecunda pneumatos,
Prodis nobis In lucem

Solem justitiae,
Mutans tu vetustatem

Evam tristitiae.

2. Lunam sub tuis pedibus

Calcans terrestria,
Pulchrior sideribus,

Coelorum agmina
Laudant te matrem luminis,

Tu porta principis,
Clausa aeternaliter,

Nunc et perenniter.

3. Coronam gemmarum

Gestans In capite
Duodecim stellarum,

Miro tu ordine
Profers, virgo, filium

Ut sidus radium,
Rosa spinarum germine

Producis lilium.

4. Candore aurora,

Splendore originis,
Dulcis et decora

Ad nos progrederis,
Stirps Jesse es prophetica,

Tu Aaron virgula,
Florem, frondes educens

Nucis amygdala.

5. Rutilans maris stella,

Portus refugii,
Ne mortis nos procella

Demergat Inferi,
Succurre fluctuantibus

In mundi pelago,
In te confitentibus,

Tuo suffragio.

6. O Libanus non Incisus,

Cypressus In Sion,
Te circumfluit rivus

Paradysi Geon;
Riga nos virtutibus,

Repelle jurgia,
Tuis fruamur dotibus,

Da pacis sidera.

7. O mater Christi fulgida,

Clavis Davidica,
Quae verbo claudis, aperis

Regis palatia,
Educ vinctos de carcere,

Tu mater veniae,
Salva nos a tenebris

Hujus miseriae.

8. O turris fortitudinis,

Scutum auxilii,
Ex te mille clypei

Dependent aurei,
Extirpa cunctas haereses

Tua potentia,
Ne nos labamur desides

Tua clementia.

9. Non est In toto arco

Sibi consimilis,
Nec prophetarum ore

Quondam laudabilis,
Praeter hanc clarissimam

Virginem Mariam,
Sponsam Dei Inclytam,

Matrem humillimam.