132. De s. Antonio Eremita.

la. Veni, pater Antoni,
Et spiritalis doni
Nobis mitte radium,

1b. Veni, pater pauperum,
Medicina vulnerum
Carnis atque cordium.

2 a. Consolator optime,
Ignem pellis maxime
Dando refrigerium ;

2 b. Ardor, in quo requies

Non est, fit temperies

Per tuum solatium.

3 a. O virtus sanctissima
Salusque citissima
Tuorum fidelium,

3 b. Nam in tuo nomine,
Quod nocet in homine,
Cito fit innoxium.

4 a. Munda corpus sordidum,
Irriga cor aridum,

Sana, quod est saucium ;

4 b. Flecte morbum rigidum,
Ignem redde frigidum,
Rege quod est devium.

5 a. Da devotis mentibus
Ad te suspirantibus
Sacrum septenarium

5 b. Et nobis post obitum
Christi per intuitum
Da perenne gaudium.