133. De s. Antonio Eremita.

la. Salve, pater venerande,
Vita cujus imitandae
Virtutis est formula,

1 b. Quam tam clare praetendisti,
O Antoni, dum vixisti
In Aegypti partibus.

2 a. Ubi Deo serviebas

Mero corde et vincebas
Daemonum versutias,

2 b Infestatus et afflictus

Non es motus neque victus
Ab eorum furia.

3 a. Cedunt namque vexatores
Victi, qui triumphatores
Se sperabant fieri ;

3b. Parant iugam nil adepti,
Consternati et decepti
Tuam ner industriam.

4 a. Tandem vitam strictiorem
Es agressus nec horrorem
Vasti spernens eremi,

4 b. In speluncis et cavernis
A mundanis et externis
Reprimebas animum.

5 a. Corpus tuum biduanis
Macerasti, triduanis
Crebrisque jejuniis,

5 b. Postque carne resolutus
Claritate es indutus
In coelesti curia.

6 a. O Antoni gloriose,

Vitae nostrae aeramnosae
Pie fer auxilium:

6 b. Sicut tu vicisti mundum
Et in Deo cor jucundum
Tibi semper exstitit,

7 a. Ita Deus te precante
Mundi fastum nobis ante
Mortem donet vincere.

7 b. Per quod vultum deitatis
Contemplemur cum beatis
In perenni gloria.