146.

1. Wenzeslao,
Dulci caro,
Nos, Bohemiae,
Personemus,
Carmen demus
Dulcis melodiae.

2. Ad superna
Qui aeterna
Tendens gaudia,
Spernit rite
Hujus vitae
Fastum et gloriam.

3. Profugator,
Exstirpator
Idolatriae,
Nos ad regnum
Sempiternum
Ducat dux latriae.

4. Zelo plenus,
Dux serenus
Dat egentibus
Dona rerum,
Se sincerum
Exhibens flentibus.

5. Fert lignorum
Struem suorum
Hic pauperibus,
Vinum dabat
Et oblata
Sacris altaribus.

6. A germano
Dux profano
Dum occiditur,
Caesus chorum
Beatorum
Laetus Ingreditur.

7. Wenceslaus
Nos praeclarus,
Qui sic moritur,
Hic ad sanctos
Tollat cunctos,
Quo Ipse tollitur.