Sancti Hilarii Ad Constantium Augustum Libri Duo.

Liber Primus.—Ecclesiae ne a fratribus affligantur. Judices saeculares ne cognoscant causas clericorum. Catholicorum oppressorum vox. Preces pro rege. Sacerdotes pii ad suas sedes remeent. Arianorum crudelitas. Judicialis forma in causa Athanasii non servata. Eusebii Vercellensis injusta damnatio. 557

In librum secundum admonitio. 563

Liber II.—Hilarius in regis praesentia. Galliae Ecclesiis communicat. Exulat factione de sua innocentia securus. Audiri rogat exilii sui auctore praesente. Constantius optat fidem audire ab episcopis et non audit. Unde tot fides scribantur. Fides evangelica corrumpitur. Ad fidem in baptismo confessam redeundum. Audiri rogat Hilarius, fidem e Scripturis ostensurus. Scripturas haeretici suas ad partes trahunt. Pignus futuri sermonis. Ibid.

Praevia dissertatio in librum contra Constantium. 571

Liber Contra Constantium. 1030 Exhortatio ad certandum pro fide. Ut Hilarius in tuenda fide semper paci et modestiae studuerit. Non ex impatientia, sed ex libertate christiana loquitur. Persecutorum optat tempora. Constantii persecutio qualis. Hilarius a maledicti suspicione se purgat. Constantius Neroni, Constantio confertur. Martyrum reliquiae venerandae. Domini nomen in verbis Constantii, non in gestis; ipsi vestis ovina, gesta lupi. De Seleuciae synodo. Blasphemiae publice recitatae. Dissimilitudinem quo sensu damnent negantes similitudinem. Scripturae tradunt aequalem Patri Filium. Dolosa est confessio: Similis secundum Scripturas. De Filio nusquam praedicatur mera similitudo. Filii praelata aequalitate, similitudo potest praedicari. Constantii in fide inconstantia. Fides nulla ubi non una. Constantii in Orientales et Afros violentia. Ariani mortuis bellum indicunt. 577

Additamentum ex libris de Trinitate. 603

Admonitio in librum contra Auxentium. 605

Liber Contra Arianos Vel Auxentium. Pacem veram componere frustra tentat Hilarius. Antichristi plures. Fidei vis illata improbatur. Auxentii, Valentis, etc., de Christo opiniones. Hilarii cum Auxentio Mediolani gesta. Auxentius scripto eludit fidem quam confessus erat. Hilarius Auxentii fraudem detegens jubetur exire. Ecclesiae parietum ne nimius sit amor. Exemplum blasphemiae Auxentii. Auxentius haereticus appellatus. Fidem suam exponit. Ariminensi fidei adhaeret. 609

In sancti Hilarii fragmenta praefatio 619

Fragmentorum vetus ordo cum novo comparatus. 625

Fragmenta Ex Libro S. Hilarii, In Quo Sunt Omnia Quae Ostendunt Quomodo, Quibusnam Causis, Quibus Instantibus Sub Imperatore Constantio Factum Est Ariminense Concilium Contra Formellam Nicaeni Tractatus, Quo Universae Haereses Compraehensae Erant. 627

Fragmentum I.—Fidei, spei et charitatis praestantia. Fidei meritum, spei natura, charitatis affectus. Charitas Hilarium urget ne sileat haereticorum pravitatem. Quale opus aggrediatur, quae in eo praetermittat. 627

Fragmentum II.—Exemplum epistolae synodi Sardicensis ad universas Ecclesias. «Synodi causae. Synodum adire trepidant Eusebiani. Quanta eorum crimina. Sardicam ingressi adversariorum reformidant praesentiam. Athanasii innocentia comprobatur. Marcellus et Asclepas irreprehensibiles. Eusebianorum scelera, nomina et artes. Synodi sententia.» Exemplum epistolae Julio papae a synodo Sardicensi directae. «Cur Julius non adfuerit synodo. Petri sedis praerogativa. Legati Julii. Tria in synodo tractanda. Ursacii et Valentis perversitas. Synodi placita Siciliae, Sardiniae et Italiae per Julium addiscenda. Nomina haereticorum, item episcoporum qui synodo Sardicensi interfuerunt.» Athanasii innocentia, Photini condemnatio, Ursacii et Valentis poenitentia. Exemplum epistolae Valentis et Ursacii papae Julio. Exemplum alterius epistolae Valentis et Ursacii Athanasio. «Athanasius Marcellum a sua communione separat. Gesta Sardicensia qui conentur Orientales irrita facere. Rescriptum Sirmiense fraude plenum. Fides apud Nicaeam conscripta.» 632

Fragmentum III.—Decretum synodi Orientalium. «Unitatis et traditionum servandarum fictus amor. Marcelli doctrina. Marcellus damnatus a pluribus episcopis in communionem recipitur: ipsi communio neganda. Athanasio conficta crimina, ipsius ab exilio reditus. Athanasii facinora: a Julio et Italiae episcopis suscipitur. Ab Arianis depositi qui se defendant. Sardicensis concilii initia. Orientalium conatus ut Athanasium et alios a Synodo ejiciant. Quos scelestos praedicant communione donatos conqueruntur. Schismatis invidiam in Occidentales rejiciunt. Judicia synodorum non retractanda. Cur praecipuos ex Occidentalibus damnent.» 638

Fragmentum IV.—Exemplum epistolae Liberii ad Orientales. «Liberius Orientalibus, non autem Athanasio communicat.» Incassum conficta haec Epistola. Cur. 678

Fragmentum V.—Epistola legatorum missa ad Constantium imperatorem a Liberio episcopo urbis Romae per Luciferum episcopum: «Liberius concilium expostulat. Litteras Orientalium suppressisse falso accusatur. Criminibus a Constantio sibi confectis se purgat. Cum Orientalibus cur communicare nequeat.»

Fragmentum VI.—Epistola Liberii antequam in exilium iret, confessoribus in exilio constitutis. «Exulibus gratulatur Liberius. Gesta Mediolani ab ipsis vult discere.» Alia Epistola Liberii de Vincentio Capuensi ad Caecilianum Spoletinum. «Vincentii lapsum dolet.» Liberius 1031 Athanasium damnat, quod confirmatur tribus allatis ipsius Epistolis. 686

Fragmentum VII.—Exemplum epistolae Constantii ad episcopos italos qui in Ariminensi concilio convenerant. «De fide tantum in concilio tractandum, non de Orientalium causis.» Definitio catholica habita ab omnibus catholicis episcopis priusquam per terrenam potestatem territi haereticorum consortio sociarentur. Damnatio blasphemiae et expositio integrae et catholicae fidei. 696

Fragmentum VIII.—Epistola concilii Ariminensis ad Constantium, ubi episcopi a fide vera praevaricati sunt. «Ariminensis synodus nihil innovandum statuit; Constantium rogat ut decreta sua excipiat.» Legatorum gesta. 699

Fragmentum IX.—Epistola missa ad Constantium a perfidis episcopis. « Substantiae nomen rejiciunt. Arimino dimitti rogant.» 703

Fragmentum X.—Epistola Orientalium episcoporum quam reversis ab Arimino legatis dederunt. Ariminenses legati perfidiae rei. Perfidiam qui prodiderint. Qui filium nolint ut caeteras facturas; qui velint ex Deo, qui aeternum, cur similem secundum Scripturas. Quale eorum crimen. 705

Fragmentum XI.—Fides catholica exposita apud Parisiam civitatem ab episcopis Gallicanis ad Orientales episcopos. «Haereticorum fallacia. Quo sensu synodis homousion amplectatur. Homousion non respuit. Filius ante tempus. Patre minor in forma servi. Lapsi retractant quod gesserunt, erroris auctores damnant.» Epistola Eusebii ad Gregorium episcopum Spanensem. 710

Fragmentum XII.—Epistola Liberii ad catholicos episcopos Italiae. «Arimini lapsis ignosci quidam nolunt. Quo pacto ignoscat.» Exemplum epistolae episcoporum Italiae. «Itali, Arimini statutis resscissis Nicaenae fidei se reddunt.» 714

Fragmentum XIII.—Epistola Germinii episcopi adversus Arianos. 717

Fragmentum XIV.—Exemplum epistolae Valentis, Ursacii et aliorum ad Germinium. «Germinius accusatur quod homoeusion defendat. Retractatio illius deposcitur.» 718

Fragmentum XV. Rescriptum Germinii ad Rufinianum, Palladium et caeteros. «Filium Patris in omnibus similem esse ex traditione et Scripturis doceri. Quae in contrarium efferuntur qui explicanda. Valentis inconstantia, et fidei a Marco Arethusio editae occasio.» 719