165. De sancto Berahardo.

la. Fulget mundo lux solemnis,
Quam decorat laus perennis
Et jugis memoria

1b. Hac in die, qua Bernhardus
Dans odorem velut nardus
Schematur in gloria.

2 a. Alvo matris adhuc clausus,
Mundo novos dat applausus
Catelli per somnium,

2 b. Illi Christus incarnatus
De virgine quando natus
Monstrat puerperium.

3 a. Fraudes vitat feminarum
Ut praedones animarum
Sectator hic virtutis,

3b. Deo praebens coelibatum
Se conservat illibatam
Tempore iuventutis.

4 a. Valefacit parentibus,

Crine tonso cum fratribus
Sanctum quaerit otium,

4 b. In exemplum sancti callis
Adstruendo Claraevallis
Nititur coenobium.

5 a. Urbes horrens, castra, pagos
Inter quercus atque fagos
Vacat coeli curiae,

5 b. Cor succendit in amorem,
Carnem tractat ad laborem,
Martham jungit Mariae.

6 a. Gulam frenat saporibus,
Vestes carent splendoribus
Sorde tamen dejecta ;

6 b. Detestatus vanitatem
Semper amat caritatem
Paupertate subjecta.

7 a. Sanctitatis ob tenorem
Praesulatus ad honorem
Poscitur a populis,

7 b. Sed hac gemma singulari
Non vult fratres defraudari
Christus rex in saeculis.

8 a. Haereticos insectatur,

Quos confutat, dum luctatur
Publico certamine:

8 b. Fidem dictis roboravit,
Libris claris, quos dictavit
Venusto dictamine.

9 a. In argumentis virtutis
Multa signa dat salutis
Ac sensibus restitutis
Expulit daemonia.

9 b. Ecclesiarum tyrannos
Acres nimis atque magnos
Per censuram reddit agnos,
Jussa complent omnia.

10 a. O Bernbarde, coeli cultor,
Vitae nostrae sis consultor,
Per te Christus, justus ultor,
Offensarum sit indultor
Largiorque veniae.

10b. Ut in arce summa poli
Sociemur vero soli,
Regi regum, digno coli,
In quo sistunt et assistunt
Perennes deliciae.