F i r s t reprinting 1969 , Johnson Reprint Corporation Printed in the United States of Amer ica
44 E X S. G conservino sempre il carattere sa-
EX S. G. RITUUM m DECRETUM quoad festum Sanctissimi Cordis Iesu.
E X S . C . I N Q U I S I T I O N I S 315
386 E P I S T O L A E N C Y C L I C A
442 EX S. C. DE PROPAGANDA FIDE
EX S. C. DE PROPAGANDA FIDE 443
EX S. CONG. S. R. U. INQUISITIONIS
5 1 8 EX ACTIS CONSISTORIALIBUS
APPENDIX V. EXHIBENS A C T A SEDIS APOST. QUAE A U T IAMDIU E X A R A T A SUNT
583 EPISTOLA APOSTOLICA SSmi D. N. Leonis PP. XIII ad Anglos
6 2 8 ORDINIS S. MARIAE DE MERCEDE
ORDINIS S. MARIAE DE MERCEDE 629
630 ORDINIS S. MARIAE DE MERCEDE
ORDINIS S. MARIAE DE MERCEDE 631
deesse Sodalitati non videtur ob factum iam probatum reae- dificationis : Reiff, h. t. n. 15.
LITTERAE
2. Dopo dunque, e non prima,
che il sacerdote si sarà procacciato
il corredo delle accennate doti,
allora soltanto i Reverendissimi Ve-
scovi e Capi degli Ordini Regolari
gli potranno affidare il gran mini-
stero della parola divina; invigi-
lando però che fedelmente si at-
tenga a quelle materie, che sono
veramente proprie della sacra pre-
dicazione. Or tali materie sono in-
dicate dal divin Redentore là dove
dice : Praedicate evangelium ( 1 ) . . . . Docentes eos servare omnia quae- cumque mandavi vobis (2) . Con- formemente alle quali parole scrisse
1' Angelico : Praedicatores debent illuminare in credendis, dirigere in operandis, vitanda manifestare, et modo comminando, modo exhor- tando, hominibus praedicare (3 ) . E il sacrosanto Concilio di Trento :
Annunciantes eis vitia, quae eos declinare virtutes quas sectari opor- tet , ut poenam aeternam evadere et coelestem gloriam consequi va- leant ( 4 ) . Ma più ampiamente an- cora fu ciò spiegalo dal Sommo
Pontefice Pio IX di s. m. colle se-
guenti parole: « N o n semetipsos,
« sed Christum crucifixum praedi-
« cantes, sanctissima religionis no-
« strae dogmata et praecepta, iu-
« xta catholicae Ecclesiae et Pa-
SCYCLICAE 165
repulisti, ego repellam te ne sa- cerdotio fungaris mihi (Os. IV. 6 . ) .
2. Postquam igitur sacerdos (non
vero ante) quas recensuimus dotes
sibi comparaverit, tum solum Rmi
Episcopi, et Regularium Ordinum
praesules magnum divini verbiprae-
dicandi ministerium eidem concre-
dere poterunt : sed tamen conti-
nenter advigilantes, ut iis dicendis
rebus inhaereat Orator, quae sacrae
praedicationi proprie conveniunt.
Hae quidem res (quae materia pro-
pria sunt sacrae praedicationis) his
divini Redemptoris verbis conti-
nentur: Praedicate Evangelium... Docentes eos servare omnia quae- cumque mandavi vobis. (Matth. XXXIII . 20) . Quae verba enarrans
Angelicus Doctor scribit : « Praedi-
catores debent illuminare in cre-
bendis, dirigere in operandis, vi-
tanda manifestare; et modo com-
minando, modo exhortando, homi-
nibus salutaria praedicare ». (Loc.
supr. citato). Et S. Trident. Conci-
lium: «Annuntiantes eis vilia, quae
eos declinare, et virtutes, quas se-
ctari oportet, ut poenam aeternam
evaderej et coelestem gloriam con-
sequi valeant » (sess. V. c. 2. de
Ref . ) . Sed multo amplius a summo
Pontifice Pio IX , id declaratum fuit
haec scribens (Lit. encycl. 9. No-
vembirs 1846) : « Non semetipsos,
« sed Christum Crucifixum praedi-
(1) Mare. XVI, 15. (2) Matth. XXXIII , 20. (3) Loco cit. <4) Sess. V, c. 2 de Beform.