174. De sancto Christophoro.

la. Adoremus Deum fortem,
Qui Christophorum consortem
Fecit coelorum coetibus.

1b. Bene magnum exquisivit
Dominum, cum quo nunc vivit
Liber ab hostis retibus.

2 a. Cujus dum consideravit
Pavorem, quod deviavit
Signum crucis fugiens,

2 b. Dereliquit tunc malignum
Et levavit crucis signum,
A quo laesus rugiens.

3 a. Eruditus fidem Christi,
Qualiter serviret isti,
Complevit et docuit:

3 b. Pactus hominum est lator
Et a flumine salvator,
Quod multis prius nocuit.

4 a. Gerens parvulum expavit,
Quique eum baptizavit
In eodem flumine:

41). Hujus fidem praedicavit
Et miraculis firmavit
Plenus Dei lumine.

5 a. Ibat ferens utilia

Et fructum fert ut milia
Plura, quae sunt manentes.

5 b. Raritate circumdatus
Dei muere repletus

Convertit multas gentes.

6 a. Ligatus incarceratus
A puellis est temptatus,
Quos Domino conduxit.

6 b. Mortis poenas non expavit
Sed Deo recuperavit,
Quos Sathanas seduxit.

7 a. Nobilem ut militem
Decet uti cassidem
Est virgis vulneratus:

7 b. Oleum infundunt igni,

Ut perdant dignum indigni,
Sagittis est gravatus.

8 a. Per retrogressum jaculum
Tyrannus perdit oculum,
Christophorum vocavit,

8 b. Quaerens ejus auxilium
Credens in Dei filium,
Et eum sanavit.

9 a. Rex regum, orans, Domine,
Audi in meo nomine
Omnes te invocantes,

9 b. Sanctifica eos et eripe,
Animas eorum suscipe,
Qui salvas te amantes.

10 a. Tibi, sancte Christophore,
Laudes decantent hodie
Coetus catholicorum,

10b. Ut feramur de profundis
Hujus mundi maris undis
Ad litus supernorum:

11a. Xristi panem ut edamus,
Ejus sanguinem bibamus
Ante carnis exitum:

11b. Yma stygis fac vitare
Et cum superis regnare
Tecum in perpetuum.