198 APPENDIX II.

in praeparandis cibis indifferenter, si faciant protestationem se non in-

tendere pro idolis laborare, debeantque absolute Sacramentis privari

in casu quo praeparent cibos, quos non possunt praeparare?

R. In proposito casu non licere christianis mulieribus, ad vitandam

iram superstitiosi atque iracundi mariti, praeparare carnes, quas sciant

esse idolis progenitorumque spiritibus offerendas. Moneantur autem Vi-

carii Ap. et missionarii, quibus ab Apostolica Sede conceditur facultas

dispensandi in matrimoniis super disparitate cultus, ipsis non licere ea

uti quando periculum adsit perversionis coniugis fidelis. Quapropter

caveant, ut omnino et adamussim servent conditiones in formula indulti

ipsis praescriptas, necnon declarationes et decreta hac de re a S. G.

S. Off. alias edita, atque Episcopis et Vicariis Apostolicis in Regno Si-

narum a S. G. de Prop. Fide superioribus annis transmissa. Cum vero,

inter eas conditiones, ea praesertim servanda sit, quod omne absit pe-

riculum perversionis coniugis fidelis, si, quemadmodum in proposita

casu, vir infidelis fidelem uxorem cogit ad praeparandos idolis cibos,

iam illam ad peccatum mortale patrandum induxit. Itaque, antequam matrimonium contrahatur, si huiusmodi casus praevideri poterit vel ob

nimiam superstitionem aut iram viri infidelis, dispensationes in hoc

casu non sunt elargiendae.

8. C. S. Officii 17 Martii 1847 - Vic. Ap. Siam.

De consuetudine radendi pueros apud Siamenses

Est apud Siamenses consuetudo radendi pueros et puellas a tener-

rima aetate, conservando cirrum in vertice capitis; quando vero per-

venerunt ad octo annos et supra (aliquando differunt usque ad sexde-

cim annos), tunc parentes vocant bonzios adorandum et aspergendum

aquam superstitiosam super puerum vel puellam; postea radunt cirrum,

vacantque conviviis et comoediis, parentesque colligunt pecuniam a

suis notis et amicis. Omnes Siamenses, quos consului, mihi dixerunt,

aspersionem hanc eo fine fieri ne puer vel puella insaniat, et ut a

morbis aut daemonibus praeservetur. Talis consuetudo nullo modo per

falsam eorum religionem praescripta videtur, et a multis non obser-

vatur; videtur ergo esse caeremonia civilis, cui admisceri quasdam su-

perstitiones apud paganos necesse est. Sed nunc quaeritur:

1. Quando bonzii iam abierunt veniaque tempus vacandi conviviis^

christiani (praesertim si a magnatibus invitantur) possuntne participare

istis conviviis? Usque modo non prohibuimus quando sine comoediis.

lusibusque inhonestis fiunt.