204. De sancto Eustachio.

1. Omnes Christo jubilemus
Ac pariter celebremus
Martyrum solemnia,

2 a. Corde, mente suspiremus,
Voce lingua personemus,
Quam sint vera gaudia.

2b. Quae dat Christus in praemio
His, qui fortes in proelio
Vicerunt supplicia.

3 a. Cruce mortem qui substravit
Signum crucis demonstravit
Inter cervi cornua,

3b. Fera signat redemptorem
Et venatur venatorem
Sequentem per ardua.

4 a. Gressum figit et affatur
Et Placidus admiratur
Tactus Dei gratia,

4 b. Cedit error, fides datur
Et ab ipso requiruntur
Baptismi mysteria.

5 a. Mores mutat atque nomen,
Bonum turbat ex hoc omen
Serpentis nequitia:

5 b. Fit jactura mundanorum
Sed spes levat aeternorum
Justum a miseria.

6 a. Pudor cogit exsulari,
Quem solebat venerari
Caesaris militia,

6 b. Sic afflictus temptamentis
Indefesso statu mentis
Calcat saecli devia.

7 a. Sic ad mare pervenitur
Et ibidem invenitur
Nauta freto saevior.

7 b. Uxor male coercetur
Et pro naulo detinetur,
Fit uterque tristior.

8 a. Pater lugens prae dolore
Carpit iter cum moerore
Sua tundens pectora,

3 b. Nil blasphemum profert ore,
Vocem premit a clamore,
Cara ferens pignora.

9 a. Sine rate transit fluctum,
Inde Satan auget luctum,
Fera tollit pueros:

9 b. Nescit ultra consolari
Nec a fletu temperari
Cernens rapi liberos.

10 a. Jamjam paene destitutus
Et in luctu constitutus
Job illustrem est secutus
Duce patientia:

10 b. Quem militum assuetus
Sequebatur olim coetus,
Nunc abjectus atque spretus
Pascit animalia.

11a. Hujus Caesar flens eventum
Per hunc tandem post in-
ventum
Hostem domat incruentum
Capto pacis foedere.

11b. Videns opus deitatis

Pater gaudet matre, natis

Post haec sibi restauratis
Trinitatis munere.

12 a. Sic recepti triumphantes
Ac profana deviantes,
Fide mortem superantes
Feris dantur properantes
Bovis ad incendia.

12 b. Quorum prece mundi mare
Valeamus transmeare,
Coelum quoque penetrare
Nec non Christo conregnare
Felices in gloria.