205. De sancto Feliciano.

la. Ad concentus animemur
Et psallendo collaetemur
Piis cum intentibus,

1b. Voces votis adornemus,
Ut decenter concordemus
Festis in praesentibus.

2 a. Labor linguae nam frustratur,
Si mens voci non aequatur
In devotionibus ;

2 b. Ex intenta judicatur

Homo, dum quid operatur
Rebus aut sermonibus.

3 a. Unde simplex sit et pia
Nostrae vocis harmonia,

Quam sanctis deferimus;
Laus nam sanctis cum dicitur
Haec in Deo perficitur

His aut quid egerimus

3 b. Non putemus ergo vanum,
Sanctum si Felicianum

Tractemus devotius,
Qui sanctorum agminibus
In supernis ordinibus

Effectus est socius.

4 a. Divi jugum en laboris
Hunc provexit ad honoris
Tanti magnitudinem,

4b. Et ob curam ampliorem
Est adeptus celsiorem
Illic gratitudinem.

5 a. Quantus ergo sit in caelis
Christi servus hic fidelis,
Ex actu colligitur.

5 b. Et quod magna mereatur,
Ejus virtus si pensatur,
Vere non ambigitur.

6 a. Nondum quidem baptizatus
Christi fidem insperatus
Dilexit sincerius,

6 b. Cujus mores dum notavit,
Sacris scholis hunc aptavit
Sanctus Eleutherius.

7 a. Postquam vero baptizatur,
Fide fulgens declaratur
Aptus sacerdotio:

7 b. Inde virum tam benignum
Praesulatu fecit dignum
Virtutum promotio.

8 a. A Victore praesul factus
Quam solemnes gessit actus
Intrans Christi vineam

8 b. Plantandoque sacram fidem
Gentem, de qua natus pridem,
Sanctivit fulgineam.

9a. Exstirpando vim deorum
Idolatras diversorum
Hinc convertit terminorum
Docens in Italia:

9 b. Cur suspensus laceratur,
Verba vitae ne loquatur
Sed nequaquam retardatur
Profiteri talia.

10 a. Plures poenas sic perpessus
Vinctus Romam est agressus
Obiitque mox oppressus
Viarum laboribus ;

10 b. Quem cum laude sepelivit
Gens, in fide quam sanctivit,
Deus hunc et insignivit
Signis potioribus.

11a. Ob hoc pie modulemur

Hunc et sanctum deprecemur,
Ut in fide solidemur

Aevae mortis ne damnemur
Atroci sententia;

11b. Sancti nobis hoc praestare
Coelitus et impetrare,
Quem praesentem commen-
dare
Nitimur et personare,
Dignetur clementia.