PARISIEN. 209

ad actum coniugalem traducunt. Uti patet, repudiatio te- stium, ideo quia sunt de auditu, in casu est ridicula ; agitur enim de re, quae de visu nonnisi a peritis, ad hoc deputatis cognosci potest. Insuper adducti testes tales sunt, ut omni- modam fidem firmiter asserant se adiungere assertioni Ora- tricis. Nec pariter infirmatur depositio testium ex eo quod Carolus Etienne et Henricus Gouran asserant Gilbertum S. . . . . . impotentia laborare ad actum coniugalem, quod Dr. Descout falsum demonstrat. Nam in primis duo sunt prae quatuordecim aliis, qui testantur matrimonium non fuisse consummatum. Deinde quum et ipsi, primus in re- spons. 4. alter in resp. 6. credant, matrimonium non fuisse consummatum, ipsos errasse tantum in non consummationis ratione adducenda concludendum est.

Probationes iuridicae, roborantur postremo loco, uti iuris est, ex inspectione corporis mulieris facta a peritis, ex quo- rum depositionibus iuramento firmatis deducitur, Gilbertum matrimonium non consummasse cum Laura L - Ve- rum quidem est virum in contrarium attulisse attestationem alterius doctoris Pauli Descourt, in qua duo asseruntur, tum scilicet Gilbertum S non esse impotentem ad actum coniugalem, tum consummationem matrimonii locum habere potuisse quin membrana (hymen) Laurae L indicia praebeat factae consummationis ; nam ipsa potest intacta perseverare, ex eo quod membrum virile ingredi potuit « dans le canal vulvo-vaginal » non autem in vaginam : quod etiam diu evenire potest, quum aliquando mulier intacta inveniatur etiam tempore partus. At primum non quaeritur in re no- stra. Quoad alterum primo adnotandum est auctoritatem do- ctoris Descourt non esse ullo modo praeferendam sententiae aliorum medicorum, quos archiepiscopalis Curia parisiensis consulendos esse duxit. Deinde praefatus Doctor nunquam inspexit membranam (hymen) Laurae L. . . . eiusque ratio- cinium nititur in assertione Gilberti S consumma- tionem factam dicentis, qua supposita idem Doctor viam quaesivit ad explicandum quomodo Laura L. . . . virgo adhuc

Acta, Tom. XXVII. fase. C C C XVI. 14