216. De sancto Francisco.

la. Ad honorem salvatoris
Et Francisci confessoris
Plaudat intus, psallat foris
Humana devotio.

1b. Nexis hic exemptus foedis
Spernit haeres jus heredis,
Spernit merces spe mercedis,
Abit in cilicio.

2 a. Post repulsam monachorum
Curam gerens leprosorum
Fit exinde dux minorum
Et inventor ordinis.

2b. Fune renes dum suspendit,
Totum ejus cor ascendit,
Quantum unquam vix ascendit
Sensus in cor hominis.

3 a. Vitam agens Deo gratam,
Mortem optat laureatam,
Sed profectus Damiatam
IIIaesus repatriat.

3 b. Fratres congratantur ei,
Coram quibus verbum Dei
Diversarum aciei
Volucrum annuntiat.

4 a. Inter aves it et redit,
Quarum ei grex obedit,
Voce, quam natura dedit,
Laudans nomen Domini.

4 b. Paci gaudent et saluti
Per Franciscum restituti,
Vident caeci, fantur muti,
Pausant energumeni.

5a. O mens simplex, mens benigna,
Caro pura, caro digna,
Signis mortis Christi signa
Praetendens similia.

5 b. Cujus nunquam oblivisci
Nobis preces dent Francisci,
Sed per ipsum adipisci
Sempiterna gaudia.