223. De ss. Gordiano et Epimacho.

1. Gaudendum nobis,
suadent hujus
dici festa,

2 a. Victorum agone
serena

2 b. Palmaque perenni
dicata.

3 a. Quos pius atque fidelis
imperator
post bella peracta

3 b. Praemia congaudens ipsis
perduxerat
clemens ad aeterna.

4 a. Nam Gordianum,
perditi principis
subsecutum
vota maligna,

4b. Nutu coelesti
monitum docuit
meliora
subire castra.

5 a. Et idem,

qui prius terrena
nescius
exercebat lucra,

5 b. Protinus

impiger et audax
belliger
assumpsit superna.

6 a. Judex impius
uritur
ira saeva

martyrque laetatur
mente clara,

6 b. Post Epimactum
volitans,

quem jam dudum
hac die colebat
plebs superna.

7 a. Horum ergo meritis,
Domine,
supplicantum
terge delicta,

7 b. Quorum laudes ad tuam
gloriam
celebramus
voce devota.

8. Tu rege, Christe, corda.