250. De s. Johanne Evangelista.

la. Psallat chorus voce clara
Sed nec laudis vox sit rara,

1b. Plebs, quae cantus est Ignara,
Sit In prece non avara.

2 a. Chorda cordis sit Intensa,
Ad amorem mens accensa,

2 b. Tanti festi laus Immensa
Omni major est Impensa.

3 a. Rerum bina bis natura
Sua servat In se jura,

3 b. Consors tamen ex junctura
Sua plaudat In mensura.

4 a. Montes, campi, silvae, rura
Et aquarum fons clausura,

4b. Quaeque vivunt In his, pura
Laudet Deum creatura.

5 a. Jucundemur ergo, quia
Dies digna melodia,

5 b. Digna dies harmonia
Sit haec dies laudis scia.

6 a. Nunquam dies sit obscura
Neque praesens nec futura,

6 b. Qua coluntur sancti festa,
Per quem lux est manifesta.

7 a. O vox dulcis et sincera,
Erat verbum et lux vera,

7 b. Iste novus cithrarista

Non discordat a psalmista.

8 a. Hic Johannes scribens Ista
Non est Idem qui baptista;

8 b. Ille quasi minus certa,
Iste promit plus aperta.

9 a. Ille fuit vitae via,
Iste verbi symphonia;

9 b. Ille magis quam propheta,
Coeli vidit hic secreta.

10 a. Hic de fontis vitae vena
Debriatus est In coena,

10b. Huic In cruce pendens vita
Dum adstaret Inquit Ita:

11a. Frater, ecce mater tua,
Tunc accepit hanc In sua;

11b. Casto castae datur cura
Castitatis pro censura.