270. De sancta Katharina.

la. Jucundare, plebs fidelis,
Nam praeclara fit In caelis
Hodie solemnitas,

1b. Dum regnanti sine fine
Triumphantis Katharinae
Salva nubit castitas.

2 a. Quid hanc Christi sponsam
laudem?
Prosequendo talem laudem
Vis humana deficit,

2b. Sed hic opis alienae

Non est opus, quia plene
Ipsa quidem sufficit.

3 a. Quae tam claris nitet signis,
Morte vitaque Insignis,
Tam gena quam genere,

3 b. Satis ex se commendatur,
Suo Christus nec celatur
Artifex In opere.

4 a. Ista fidem dum declarat,
Et medelam ferre parat
Errori gentilium.

4 b. Regem versum In furorem,
Regem suum, non rectorem
Ostendit Maxentium.

5 a. Ille sensu puellari
Suos ritus Irritari
Mente ferens anxia,

5 b. In puellam mox Irritat

Quinquaginta, quos praeditat
Sensus, eloquentia.

6 a. Mutos reddit et deliros
Sola plures virgo viros,
Jam maturos tenera,

6 b. Mox victores fiunt Isti
Subeuntes jugum Christi
Tyrannique vulnera.

7 a. Rex puellam melle precum,
In quo jacet, virus caecum,
Emolitur, ferre secum

Mortis In caliginem.

7 b. Nec credentem blandimentis
Caedi jubet hic tormentis
Quem plus torquet furor men-
tis,
Quam tormenta virginem.

8 a. O res mira, res divina,
Dum volventi Katharina
Rotae superponitur,

8b. Totum ruit Instrumentum,
Haec tormentis fit tormentum,
Ipsa nusquam laeditur.

9 a. Post tormenta decollatur,
Decollata decoratur
Insigni miraculo.

9b. Lac effudit non cruorem.
Inattritum carnis florem
Signans hoc signaculo.

10a. Oquam digne, quam praeclare,

Pie Deus, tuae carae

Veneraris exitum.

10 b. Cujus corpus sepulturae
Dant ministri tuae cui-ae
Monte Sina positum.

11a. Tumba manat liquor pacis,
In quo, Christe, tua facis
Potenter miracula,

11b. Nam et sanis hic unguentum
Fidem servat et languentum
Blande solvit VIncula.

12 a. Sacra martyr, virgo pia,
Nos In hujus vitae via
Sic Impetra vivere,

12 b. Utad Christum verum montem
Per tuarum precum pontem
Valeamus scandere.