276 MEDIOLANEN.

monium editum die 3 Nov. 1892, id est duobus et ultra annis post sententiam pro adversario latam « 1. Paroeciam Busti Arsitii unam esse cum unico parocho , qui est Praepositus parochus s. Ioannis Baptistae. 2. Beneficiatus s. Michaelis esse canonicos curatos titulares , dependentes a dicto praeposito parocho ».

Quia canonicus Chieppi ad consuetudinem confugit, et praescriptionem invocat, animadvertit Orator quod cum lu- culenter constet de initio possessionis, nemini fas est contra suum titulum insurgere, auctore Paulo in Fr. 3 1). de ad- quir. vel amiti, poss. - ibi - « Illud quoque a veteribus praeceptum est, nemini sibi ipsum causam possessionis mu- tare posse ». Cui concinit A. De Rubeis in Ann. S. Rotae Dec. 14, vol. 3, lit. A, n. ^2 Rec. - ibi - «Immemorabilis semper silet quando constat de initio ».

Age vero, instat patronus, quis inficiari poterit certum ac determinatum initium possessionis canonicorum s. Michaelis cum hi semper canonicos coadiutores vocati fuerint? Et Curia Archiepiscopalis profiteatur quod in publicatione concursus ad illa beneficia, adhibetur denominatio coadiutoris titularis? Praeterea quidquid coadiutores in cura animarum illius ec- clesiae, non parochi, sed suo nomine fecissent, nullam pos- sessionem eis comparare potuissent, utpote mala fide atten- tatum, qua semel posita, quaelibet praescriptio removetur. Nam « qui sine iusto titulo et mala fide possidet, etiam lon- gissime temporis lapsu non praescribit ». S. Rota, dec. 17 Dé- cerna. 1833, num. 9 cor. Zacchia.

Unde concludit quod etsi coadiutores s. Michaelis vel vi- cinioritatis ius, vel aliud parochiale munus in ecclesia pagi << Sacconago » exercuissent, non sibi, sed praeposito, cuius nomine curam gerebant possedissent.

Cum canonicus Chieppi in suis allegationibus coram ar- chiepiscopali Curia complures parochialis muneris actus con- gesseris est supervacanea huiusmodi academia quae causam non attingit, inquit Orator. Nam nemo negat coadiutores in paroecia exercere curam animarum in ecclesia filiali. Cete-