NEAPOLITANA. 291

At Iustinae metus omnes has evidenter praesefert con- ditiones. Ergo invalidum est eius matrimonium defectu con- sensus.

Adest 1. conditio quod scil. incussus ei fuerit metus gravis.

a) In primisque revocentur in mentem quae supra, quoad matrimonii antecedentia, diximus scil. 1. quod numquam seria in Iustina apparet voluntas, sed quaedam puerilis va- nitas : 2. quod incoepta aliqualis ab initio propensio erga Franciscum d'Auria, postea ex aviae obiurgationibus retra- ••ctata fuit, uti ostendit declaratio et protestatio facta ipsi Francisco d' Auria, quamvis postea videatur non dissentire : quod ut ex supra relata Iustinae confessione patet, non suf- ficit , sed requiritur consensus expressus, quem certo defi- cientem signa exteriora nullius amoris portendunt : idque ante expulsionem e collegio.

b) Post hanc expulsionem, nullum adhuc habetur positivi «consensus signum, etsi Franciscus d'Auria eam in domo avun- culi Nicolai Campobasso conveniret. Quin imo

c) tunc ab ipsa expulsione praecipue se prodit ille metus, •qui ex iure saltem positivo requisitum ac liberum consensum ad validitatem impedit. Nam ut confirmat quoque S. C. C. responsum et decr. in Parisien, matrim. 25 Iun. an. 1864 et Veneten. matrim. 24 Maii 1889, non solum aperta vis, seu violenta coactio matrimonium irritum faciat, sed etiam timor, qui est coactio secundum quid, cum, qui sub metu consentit, magis pati, quam agere convincatur cap. Sacris quae vi. Unde Praetor Romanus L. ff. de his quae vi dicebat « quod metus causa gestum erit, ratum non habebo, •quippe qui tollit consensus libertatem ». Atqui Iustina metum gravem ob grave malum impendens passa fuit in tali ma- trimonio ineundo. Nam collegio expulsa, Nicolaus Campobasso avunculus irremissibili sub conditione apud se recepit, ut intra 15 dies iuveni d'Auria nuberet, sub comminatione eiectionis e domo sua ac totalis derelictionis. Ex his metum esse gra- viter incussum omnino patet : agitur enim de muliere, de