300. De sancto Matthaeo.

la. Fides monstret regnum Dei,

Ducat spes, adstringat ei

Nos perfecta caritas.

1b. Dat accessus ausum reo

Culpae quondam In Matthaeo
Nihil distans paritas.

2 a. Hic dum nil coeleste querens,
Sed cor cura terrae terens,
Teloneo residet,

2b. A vocante mox erectus,
In apostolum electus
Celes zelo praesidet.

3 a. Jam mutatus ex nummista
Primus fit evangelista,
Primus testis gratiae,

3 b. Christi generationem

Scribens aquilam, leonem,
Bovem praeit facie.

4 a. Cum Johanne, Marco, Luca
Prior trahit In carruca
Et quadriga Domini,

4 b. Eum passum, resurgentem
Illi scribunt, hic nascentem
Et conformem homini.

5 a. Ex hoc figuratur homo,
Hinc In Levi primum domo
Christi fit convivium,

5b. Jam dum Deus hunianatur,
Mensa coeli saginatur
Acremento civium.

6 a. Magnum pietatis posse
Haec excelsi dedit nosse
Dexterae mutatio,

6b. Trapezita vectigalis
Scripto fit Initialis
Novae legis satio.

7 a. Nos In suo firmet cultu,
Quem designat homo vultu,
Ales, leo, vitulus?

7 b. Qui dum sterilem fecundat,
Novum testamentum fundat
Publicani titulus.

8 a. Iste fide, qua corruscat,
Quos plus mens quam pellis
fuscat,
Candidet Aethiopes,

8 b. Ob hunc, Jesu, culpas veta

Et coelorum locupleta

Copia nos Inopes.