308. De sancta Monica.

la. Augustini magni patris

Atque suae piae matris

Laudes et praeconia

1b. Decantemus venerantes
Et optata celebrantes
Hodie solemnia.

2 a. Mater casta fide gnara,
Vita clara, Christo cara,
Haec beata Monica,

2 b. De profano propagatum

Nunc jam parit suum natum
In fide catholica.

3 a. Felix Imber lacrimarum
Quo effulsit tam praeclarum
Lumen In ecclesia,

3 b. Multo fletu seminavit,
Germen uber reportavit
Metens In laetitia.

4a. Plus accepit, quam petivit,
O quam miro tunc gestivit
Spiritus tripudio.

4b. Cernens natum fide ratum,
Sed et Christo jam sacratum
Tanto mentis studio.

5 a. Haec egenis ministravit
Et In eis Christum pavit,
Mater dicta pauperum.

5 b. Curam gerens Infirmorum
Lavit, stravit et eorum
Tersit sordes vulnerum.

6 a. O matrona gratiosa,

Quam transfigunt amorosa
Crucifixi stigmata,

6 b. His accensa sic ploravit
Lacrimisque irrigavit
Pavimenti schemata.

7 a. Pane coeli saturata
Stat a terris elevata
Cubiti distantia,

7 b. Mente rapta exsultavit,
Volitemus, exclamavit,
Ad coeli fastigia.

8 a. Eja mater et matrona,
Advocata et patrona
Sis pro tuis filiis,

8b. Ut, dum carne exuemur,
Nato tuo sociemur
Paradisi gaudiis.