NEAPOLITANA 305

Quidquid igitur sit de miserandis angustiis Iustinae, nihil tamen proficere ipsa valet quousque non ostendat, décantât um metum sibi illatum fuisse a causa libera et qui- dem ex animo extorquendi consensum in matrimonium. Au- diatur sane prae ceteris Sánchez, in hac materia facile prin- ceps, De matr. lib. 4, disput. 12, num. 3 et seqq.

« Hac in re est QUAEDAM CONCLUSIO CERTISSIMA APUD

OMNES , nempe, quoties metus non est incussus AD EXTOR- QUENDUM MATRIMONIUM, sive proveniat a causa naturali, sive libera, QUANTUMVIS GRAVISSIMUS sit, NON REDDIT IRRITUM MA- TRIMONIUM. Probatur... quia involuntarium quod in eo matri- monio invenitur, non est intentum ab incutiente metum, sed tantum habet occasionem ex ipsius nequitia Ex hac conclusione infertur, matrimonium conctractum per detru- sum in carcerem, si NON EX ANIMO EXTORQUENDI MATRIMONIUM detrusus sit, VALIDUM ESSE. Quia quamvis metus carceris gra- vis sit, ac proinde reddat nullos contractus incarcerati- et subinde matrimonium deberet esse nullum : QUIA TAMEN METUS IS NON incutitur GRATIA MATRIMONIUM EXTORQUENDI , VALIDUM EST. »

Prosequitur idem Sánchez : « Quinto infertur, validum esse matrimonium, dum morte damnatus, quo incolumis evadat, ducit meretricem, iuxta morem aut statutum ali- quarum regionum. Quia is metus non eo tendit, UT MATRI- MONIUM INEAT , sed propria sponte damnatus id evadendi medium eligit... Sexto infertur, idem esse dicendum, etiamsi ipse damnato minime offerat matrimonium, sed alius ei pro- mittat immunitatem ab ea poena, si certam feminam ducat. Quia tunc nullus metus incutitur AD MATRIMONIUM EXTOR- QUENDUM , sed metus aliunde incussus aufertur. oblata illa conditione Immo si ipse iudex capto iuste, mortemque timenti, vitae condonationem promittat, si ducat ipsius iu- dicis filiam, aut feminam, alioquin ei mortem iuste inferen- dam comminetur VALET MATRIMONIUM. Quia metus non iniici- tur ad MATRIMONIUM INEUNDUM, sed iam conceptus aufertur, tradi turque evadendi periculum modus. »

Acta, Tom. XXVII. fase. CCCXVII. 20