A P P E N D I X I I I . 319

S. C. de Prop. Fide. - C. P. pro Sin. 2 Iulii 1827 - Vic. Ap. Siam.

Dubia quoad opera superstitiosa

1. Aliquando rex, princeps, praefecti fiunt bonzii ; tempore quo

induunt pannum bonziorum possuntne christiani prosternere se coram

illis, et salutare iuxta morem Regni, quin faciant aliquam protestatio-

nem, praesertim si fieri nequeat? Habetur ille pannus flavus tamquam

pannus divinus, et bonzii appellantur dii. Quid si medici ipsi bonzii

sint? Non enim possunt adiri sine praevia salutatione. Quid si cognati,

aut aliquando proprius parens sint bonzii? Etenim non salutare propin-

quos vel maiores esset causa magnae criminationis contra religionem

christianam.

2. Mortuo rege aedificant siamenses rogum magno cum apparatu

per plures menses, ad cremandum corpus. Constituto die quo cremari

debet, invitantur talapuini multi ad orandum pro defuncto, et asper-

gendum illorum aqua, quam vocant benedictam, aliaque perplura agunt

supestitiosa. Si iubeantur christiani portare lateres aut ligna pro con-

stractione aedificii, possuntne adiuvare? Si renuant, ut ingrati erga re-

gem detrectantur. Vocantur milites christiani ad comitandum novum

regem, et custodiendum in medio turbarum quando vadit ad accenden-

dum rogum.

R. Iuxta votum et instructionem D, Consultoris.

INSTRUCTIO. - Salutationes vel gratulationes quae fiunt erga gen-

tiles et idololatras, occasione qua ad dignitatem aliquam promoventur,

illicitae habendae sunt, si dignitas illa ad superstitiosa tantum, et nihil

ad civilia referatur; quia gratulationes essent de re mala. E contra li-

citae existimandae erunt si dignitas illa non ad religiosa tantum, sed

etiam ad civilia referatur et politica ; quia cum salutationes et gratu-

lationes illae fiant ab hominibus qui publice christianam religionem

profitentur, intelligi debent factae ob relationem dignitatis illius ad ci-

vilia, minime vero ad religiosa et superstitiosa, et in hoc casu prote-

statio quae in prima hypothesi actum licitum non faceret, non est ne-

interesse, dummodo fieri possit absque Creatoris iniuria, et offensione

fidelium et Ecclesiae Dei; et nulla in turcarum nuptiis Mahumetis in-

vocatio, nullique superstitiosi ritus intercedant, quibus invitati, ore vel

opere, iungi debeant et consentire. Quae tamen infidelium consortia et

profana convivia, si quantum poterunt devitare curaverint, multa sane

animarum pericula praecavebunt.