328. De sancto Procopio.

la. Plaudant chori monachorum
Et laetentur fratres, quorum
Pater est Procopius.

1b. Coetus quoque clericorum
Melodiae dulcem chorum
Huic perstrepent saepius.

2 a. Qui de gente Boheniorum
Natus velut sidus morum
Venustate claruit,

2b. In salutem plurimorum
Sospitatem Infirmorum
Dans pius apparuit.

3 a. Novae legis novus lator,
Gentis nativae zelator,
Novus doctor litteris,

3 b. Docet non ut simulator
Sed activus contemplator
Dans exemplum posteris.

4 a. Mundi namque flore spreto
Regulari sub decreto
Sese sponte vinciens,

4 b. In deserti mansit freto,
Cujus loci de secreto
Daemones ejiciens.

5 a. Ibi tandem fabricavit

Templum fratrumque locavit
Devotum collegium,

5 b. Quibus prophetans precavit.
Dum pellendos Indicavit
Ducis per fastigium.

6 a. Sed quos pellendos praedixit,
His breve tempus praefixit,
Quo sufferrent modicum;

6 b. Nam quos foverat, dum vixit.
Pro his mortuus conflixit
Adversus Theutunicum.

7 a. Hinc tyrannus effugatur
Et edicto promulgatur,

Ut Insontes redeant.

7 b. vir sanctus mirificata,
Praestans quodcunque roga-
tur,
Quo fideles gaudeant.

8 a. Caecis visum, claudis gressum

Reparavit et oppressum

Lapidum congerie,

8b. Acro daemone possessum
Liberavit et confessum
Paricidam carie.

9 a. Idem dum Interpellatur,
Fluens amnis congelatur
In aestatis tempore,

9 b. Orbus videt et caecatur,
Quia non plene precatur
Pro salutis opere.

10 a. Hinc rogamus te, patrone,
Miseros audire prone,
Qui tot signis radias,

10 b. A vindictae nos mucrone
Salvans coelesti coronae
Conformari facias.