334. De sancto Sebastiano.

1. Nobile preconium
Pulset aures omnium
Celebri memoria,

2 a. Laeta Sebastianum,
Civem Mediolanum,
Personet melodia,

2b. Claro natus germine,
Sed fidei semine
Clarior et gratia.

3 a. Mititis honoribus
Rutilat et moribus
Sacris ab Infantia,

3 b. Sub terrena chlamyde

Mentes, quae sunt pavidae,
Roborat constantia.

4a. Sanctitatis radio
Fulsit hic In stadio,
Caesaris In curia
Militiac gloria.

4 b. Sed tuus erat, Christe,
Miles In armis Iste
Ferens testimonia
Probitatis omnia.

5 a. Per huuc fulta
Fide multa
Zoe credit
Et hinc redit

Dulcis eloquentia,

5 b. Salus patet,
Morbus latet,
Fides crescit
Et decrescit
Gentilis perfidia.

6 a. Tunc nudatur miles fortis,
Quem ministri trahunt mortis
Ad dira supplicia,

6 b. Illum jubet sagittari,
Telis corpus agitari
Tyranni dementia.

7 a. Tandem reste colligatus,
Multa caede fatigatus
Crebro quoque fustigatus
Consecratur hostia.

7 b. Vim dat Deus huic Ingentem,
Pestes fugat, servat gentem,
Corpus mundat atque mentem
Reficit laetitia.

8 a. Vir virtutis,
Da salutis
Iter tutum,
Per virtutum
Ire gressus,
Da recessus

Ad coeli palatia.

8 b. Ut ad Christum
Coetum Istum,
Vitae fontem,
Per te pontem
Fusa prece,
Tersa faece

Christi leves gratia.

9. Hoc det sapientia,
Quae gubernat entia;
Amen dicant omnia.