337. De sancto Severino.

la. Via, vita, veritas,
Tibi sancta trinitas,
Honor, virtus, gloria.

1b. Via, quae fidelium
Terminat exsilium
In coelesti patria.

2 a. Hanc obstrusam Agrippinae

Pandis, alme Severine,

Lux ab Aquitania

2 b. Dum per falcem doxae sanae
Saevae pestis Arrianae
Resecas zizania.

3 a. Factus .praesul tam sublimis
Par humilibus et imis
Sequeris humilia,

3 b. Mox egenis et non tibi
Tui juris vis adscribi
Cuncta temporalia.

4 a. Coeli choros audit Iste,

Dum Martinum tua, Christe,
Ferunt ad palatia,

4 b. Et levitam prece purgat.
Ut ad melos Istud surgat
Ejus audientia.

5 a. Mente carpit eremita.
Suum fungi parem Ita
Rerum opulentia ;

5 b. Angelus, dux ejus, ait,

Vas, quod habes, plus te trahit
Quam haec virum copia.

6 a. Burdigalensibus

Lux alma remeat,
Ut de virtutibus
Alumni gaudeat
Tota provincia.

6 b. Spirat miracula

Sanctus post transitum,
Gothorum jacula
Frangit et fremitum
Confundens fortia.

7 a. Dum suo fruitur
Alumno Gallia,

Trina conficitur
Fame Colonia,

Nec rus Imbuitur
Rore nec pluvia.

7 b. Cum gregi redeunt
Patris reliquiae,

Cum patre subeunt
Rores et pluviae

Fructusque revehunt
Tunc dona copiae.

8 a. Sancte pater Severine,
Majestati fer divinae
Preces pro familia,

8 b. Ut mundati suo rore
Vitiorum a squalore
Fecundemur gratia.