347. De sancto Thoma.

1 a. Gaude, felix India,
Thomae per Insignia
Nitens praeconia,

1b. Qui tua ferocia
Lenit lenocinia
Dei clementia.

2 a. Dum te formidat adire,
Verbo Dei redimire
Mortis metu territus,

2b. Magno sibi solamine
Christus tali affamine
Adfuit divinitus:

3 a. Ad Indos, Thoma, transibis
Et cum corona redibis
Multis Inibi lucratis ;

3b. Thomas ait: en praesto sum,
Dominum te gloriosum
Sequi cunctis abdicatis,

4 a. Sicque, Thoma, Sancte Dei,
Regis Indorum Mesdei
Servi metu percelluntur
Minantes Interitum:

4b. Qui dum verbum seris Dei,
Fiunt justi ante rei,

Rex et sui consternuntur
Ad tuum Introitum.

5 a. Captivans et ligaris
Ante regem ductus,

5 b. Cedit Ignis, nam Insignis
Surgit aquaeductus.

6 a. Cumque sternis fanum,
Locum daemoniorum,
Ense per profanum
Ministrum Idolorum
Cruento Deo mitteris.

6 b. Ergo, Thoma care,
Apostole Indorum,
Tu nobis placare

Deum, regem coelorum,
Deleta culpa digneris;

7. Ut tua fide firmati
Posthinc tibi sociati
Gaudeamus perenniter.